Vandaag verlaten we de mooie staat Oregon om onze droom over California ui te laten komen en na een prima continentaal ontbijtje bij ons hotel vertrekken we rond een uur of tien Ashland om via de snelweg de US 101 Southbound op te pikken die ons na anderhalve uur bij de grens met the Golden State brengt. Uiteraard is dat even fotomomentje. Maar niet al te lang, want we hebben nog grootse plannen vandaag.
Groots als in een flinke wandeling maar ook groots als de omgeving waar we de wandeling gaan maken. En zo komen we vlak voor tweeën, nadat we een mislukte poging hebben gedaan een ander stuk te bezichtigen, aan bij Redwood National Park dat de hoogste bomen ter wereld herbergt.
Nadat we de auto hadden geparkeerd en wij de nodige hike benodigdheden hadden aangedaan en omgedaan zijn we begonnen aan wat een van de pittigste wandelingen tot nu blijkt te worden. Pittig in de zin van flink klimmen. Maar de omgeving maakt alles dragelijk. Want terwijl wij in vrij korte tijd 75 meter aan het klauteren zijn, hebben de boomstammen die op gelijke hoogte zijn gestart nog lang niet het einde bereikt. Deze jongens zijn extra, extra groot. En ergens in dit park staat dan ook de grootste boom ter wereld die ruim 115 meter hoog is. Ter vergelijk…. Dat is bijna twee maal de hoogte van de Lebuïnustoren in Deventer.
En zo lopen we ruim twee en halve uur tussen deze grote jongens. We lopen behoorlijk eenzaam wat heel even de discussie opbrengt van moeten we dit wel willen, want we zijn natuurlijk de bezoekers in dit gebied waar de beer heerst, maar besluiten toch door te zetten want we zijn immers goed voorbereid. We hebben een fluitje bij ons, de bear spray, onze eigen fysiek en natuurlijk hebben we ook dit jaar het laatste live album van Adele gezet op onze iPhones. Als dat geschreeuw de beer niet afschrikt, dan zullen we ons lot maar moeten ondergaan.
Na een uur beginnen we toch mensen tegen te komen en dat geeft een vertrouwd gevoel en zo klimmen en klauteren we nog anderhalf uur langer door tussen al die machtige bomen en na 12 kilometer komen we aan bij de auto zonder dat we ook maar een dier hebben gespot laat staan een beer.
Vanaf hier is het nog een uur rijden naar het hotel en daarom zijn we ook snel vertrokken want het is onderhand al weer bijna vijf uur in de middag. En zo komen we tegen zessen aan in Eureka. Een toeristendorp dat groot is geworden door de houtindustrie. Niet erg verrassend met al die grote spaanplaten in de buurt maar nu het grotendeels een nationaal park is geworden en beschermd gebied is zijn er spaanders gevallen in die industrie, maar gelukkig zijn de toeristen daarvoor in de plaats gekomen.
In de onverwacht goede hotelkamer rusten we wat uit van onze inspanningen en indrukken deze middag om niet al te laat alweer naar de lokale brouwerij te gaan in de hotel limo. In de brouwerij eten en drinken we wat om daar de avond in de vroege uurtjes af te sluiten. Want net als Bend, Ashford en Ashland liggen de toeristen hier vroeg op bed vanwege alle inspanningen in de nabij gelegen nationale parken.
Hieronder tref je nog wat stille beelden aan van ons en de bomen. Bomen die zich moeilijk helemaal laten vastleggen behalve dan als je een verticale panorama foto maakt met je iPhone. En nu leg ik de laptop weg want achter de berg die ik voor me zie ligt the Golden Gate bridge die ons naar San Francisco brengt. Topdag!
