Wie wat bewaard heeft nog wat en zo hebben wij besloten het zuidelijke gedeelte van deze stad te bewaren om als laatste te ontdekken om wel verschillende redenen; vandaag wordt waarschijnlijk de mooiste dag en het is maandag met andere woorden we hopen op een zonnetje en niet zo heel veel mensen terwijl wij twee heiligdommen gaan ontdekken. Na weer een combi van Euro/japanse stijl ontbijt gaan we dit keer niet met de metro maar met de benenwagen lopen naar ons eerste doel en het absolute hoogtepunt van deze stad; Fushimi Inari Shrine (伏見稲荷大社) een heiligdom van de Shintoïsme die vooral beroemd is om de duizenden achter elkaar geplaatste Torii. Een Torii is de oranje gekleurde poort die symbool staat voor deze vakantie en is vaak opgesierd met teksten die de Japanners om te bidden voor betere tijden, een nieuwe baan of een gezond leven.
En het complex is indrukwekkend want door duizenden verschillende Torii lopen we de berg op, op zoek naar dat ene perfecte plaatje. Het plaatje in het zonnetje zonder andere mensen er op. Misschien hadden we gisteren zelf een Torii moeten beschilderen met een tekst want helaas geen zon en helaas heel veel mensen. Neemt niet weg dat we proberen om de ultieme foto te maken. Of dat gelukt is, laten we voor nu in het midden en zal je ook niet zien, want als het gelukt is, zal buiten ons tweeën om, een jongen van 13 jaar de derde zijn die de foto te zien krijgen, want ook van deze vakantie krijgt hij een kaart.
Wel of niet gelukt het heeft veel indruk op ons gemaakt en we begrijpen waarom zo veel mensen dit heiligdom wil zien. Na wat lokale lekkernijen te hebben geprobeerd pakken we de trein naar ons volgende heiligdom; de Japanse tak van het Boeddhisme de Kiyomizudera (清水寺) tempel oftewel de tempel van het heilige water en ook hier weer heel veel gezondheidswensen die in de vorm van tegeltjes tegen een forse prijs kunnen worden gekocht maar de tempel is vooral bekend vanwege het enorme houten terras om de tempel heen. Maar helaas, want naast de zon, een gebrek aan mensen hadden we gisteren ook op onze Torii moeten zetten dat het terras vrij had moeten zijn van steigers die nodig zijn voor de renovatie van deze enorme tempel. Op zich wel goed gedaan want in eerste instantie hadden we geen idee dat het steigers waren en dachten we dat het onderdeel was van de originele constructie, die ook wederom niet zo origineel bleek te zijn vanwege…. U raadt hert al; brand. Maar ondanks alles is het een belevenis om mee te maken die op koop toe ook nog eens geweldig uitzicht geeft op de stad Kyoto, die een juist zeer onopvallende skyline heeft door het ontbreken van echte hoogbouw.
Onderhand is lunchtijd een tijdstip wat allang gepasseerd is en we vullen onze magen op de makkelijke manier via een McDonalds, waarbij we wel de opmerking willen maken dat we niet hebben gekozen voor de Big Mac maar juist voor de enige lokale versie hier in Japan, zoals wij de McKroket hebben (hopelijk heb ik een klein schuldgevoelletje van me af kunnen schrijven).
Vlakbij dezelfde BBQ keten ligt het winkelcentrum van Kyoto en we hebben de moed om dit te gaan ontdekken, maar ondanks de grootte kan dit stukje van Japan ons niet echt boeien en besluiten we naar het hotel te lopen om daar in de lokale en eerdergenoemde Britse pub te bloggen en de ervaringen van deze dag tot nu toe te bespreken. Want we zijn nog niet helemaal klaar met deze dag. Er moet nog gegeten worden iets wat we gaan doen in dezelfde wijk als gisteren; Pontocho (先斗町). Van te voren hadden we al een restaurant uitgekozen, maar met ons nog heel veel meer Japanners en toeristen want er stond een rij van hier to Tokio (een grapje dat je echt kan maken als je op vakantie bent in Japan). Een vervangend restaurant was toch relatief snel gevonden en daar hebben we prima gegeten om uiteindelijk nog een paar pintjes te nuttigen bij dezelfde Britse bar maar dan in deze wijk. En terwijl we onze fruit horloges bekijken en ons verwonderen over het feit dat de drie sportieve cirkels aangeven dat we meer dan 23 kilometer hebben gewandeld vandaag storten we eigenlijk ter plekke in om met de taxi terug te keren naar ons hotel en meteen te gaan slapen.
Prachtige foto’s weer mannen! We kijken weer uit naar de kaart…leuk dat er na een hele reeks uit Amerika er nu 1 uit Japan onderweg is……
Kus Esther