Het was gisteren laat, maar gelukkig mochten we van de manager van ons hotel, Steve, laat uitchecken, dus konden we uitslapen. Dat was sowieso handig, want onze volgende trip zou maar een uurtje duren en als we te vroeg in Miami Beach zouden aankomen dan kunnen we natuurlijk weer niet in ons hotel.
Na het afscheid nemen van onze nieuwe Nederlandse en Amerikaanse vrienden reden we zo rond een uur of 2 weg uit Fort Lauderdale om inderdaad een uurtje later aan te komen bij ons hotel in Miami Beach. Dit hotel hebben we geboekt in Nederland en het blijkt maar weer dat de aanbevelingen op Tripadvisor zeer waardevol zijn, want het is een heerlijk modern en ruim hotel, niet al te ver van het strand (drie minuten lopen).
Nadat we de koffers gedumpt hebben in de kamer hebben we vlot onze auto teruggebracht, zonder daarbij veel emotie’s te hebben van dit afscheid. Het was een prima auto, maar, achteraf, te weinig voor te veel geld. Weer een wijze les geleerd. Nadat we drie keer hebben gecheckt of we alles uit de auto hadden (we hebben immers in Miami een keer een iPhone verloren op deze manier) hebben we de sleutels ingeleverd en zijn we wat boodschappen gaan doen en het innerlijke verwend met een salade. Vervolgens de taxi gepakt om terug te keren naar het hotel en even lekker rustig aangedaan. Het is al bijna donker immers en het heeft geen zin meer om op het strand te gaan liggen.
Op aanraden van de hotelmanager zijn we rond een uur of acht naar een dichtbij liggend Italiaans restaurant gelopen en daar inderdaad heerlijk gegeten. En bij deze de tip voor mogelijke andere vakantiegangers: ga nooit op Ocean Drive eten. Het mag dan aan de boulevard liggen, maar het is te druk, je betaald te veel en het eten is slechter dan de McDonalds.
Na het eten hebben we ons maar eens gestort op het bruisende nachtleven van Miami Beach, dat ontzettend duur is maar wel erg gezellig. Mede omdat we daar mensen tegenkwamen, Martin en Ramon (moet wel goed zijn) die we in Orlando in de ontbijtzaal waren tegengekomen. Ik geef hen dan ook de schuld dat we zo laat op bed lagen. We kunnen ons niet herinneren dat we het in Amerika zo laat hebben gemaakt, half zes ging ons licht dus uit.
En wederom ga ik jullie teleurstellen: Er zijn geen foto’s van vandaag.
