Als ik het kaartje met vluchtinformatie mag geloven vliegen we, terwijl ik dit eerste echte verhaal schrijf, boven de grens van de Verenigde Staten en hebben we al een groot gedeelte van de vlucht er op zitten. Over minder dan 3 uur landen we op LAX en kan onze vakantie echt van start gaan.
Laat ik kort wat vertellen over de afgelopen 24 uur en ik houd het echt kort, want zoveel is er niet gebeurd behalve dan de gebruikelijke voorbereidingen. Gelukkig had ik Robert overtuigd van het feit dat hij stuk rustiger op vakantie zou gaan als hij de woensdag ook vrij zou hebben, niet wetende dat het voor mij ook een stuk rustiger zou worden. Want toen ik ;s ochtends rond een uur of 8 de woonkamer in liep, was mijnheer al lang en breed de was aan het wegstrijken, iets wat ik eigenlijk zou doen ‘s middags. Robert zat nog helemaal in z’n werkritme en was dus al om 6 uur klaarwakker.
De rest van de ochtend zijn we druk geweest met auto-, tand- en haarverzorging, waarna we ons in de middag zelf hebben verzorgd met een lekkere lunch en zullen we er in Los Angeles picobello bijlopen, omdat we een aantal kleding- en schoenen winkels hebben geplunderd.
En dan begint de grote puzzel: hoe pakken we de koffers in. We gaan toch drie weken op vakantie en nu zijn we geen Barbie, die elke dag wat nieuws aan moet, behalve dan de onderbroek en sokken, maar we zijn natuurlijk wel Ken. Komt bij, dat op het moment dat we weg gaan de temperaturen nogal uiteenlopen; van overdag- temperaturen van +35 graden in Phoenix tot nachttemperaturen van -7 graden in Jackson.
En ook willen we eens terugkomen van vakantie, waar we het grootste deel van de broeken, shirts en bloezen ook daadwerkelijk hebben gebruikt gedurende de vakantie. Het laat zich al raden, dat er menig vakantie is geweest waar dat niet bij is gebeurd. Een bijkomend voordeel is dat we daardoor ook minder gewicht hoeven mee te slepen.
Maar goed we zijn begonnen aan de puzzel en binnen het uur waren we er uit en zijn we tevreden over het resultaat, want we kunnen bijna 8 kilo meer mogen meenemen in het vliegtuig. Ik ben bang dat we die 8 kilo op de terugweg wel nodig zullen hebben.
En zo zijn we rond een uur of half zes bepakt en bezakt vertrokken richting Amsterdam. Uiteraard zijn we met de trein gegaan en om half acht zaten we aan het eerste officiële vakantiebiertje in het CitizenM hotel bij Schiphol.
Na een vlotte hap op Schiphol Plaza en onze allereerste Stabucks koffie van deze vakantie, zijn we terug geslenterd naar het hotel en hebben we nog een afzakkertje genomen en lekker gaan slapen. We moesten immers fit zijn voor de dag van morgen.
En we waren fit vanochtend. Na de gebruikelijke ochtendrituelen waren we al snel op weg naar de vertrekhal, waar het ongelofelijk druk was. Maar binnen het uur waren we de koffers kwijt, waren we door de douane en zaten we aan ons ontbijtje.
Na een laatste peuk, ja het mag weer op Schiphol, zijn we naar de gate gelopen en hebben we weer de volledige behandeling van de veiligheidsmensen mogen ontvangen. Maar goed, het is voor onze veiligheid.
En zo vertrok KL601 om 10.40 uur vanaf Schiphol op weg naar Los Angeles. De vlucht verloopt lekker rustig, zonder turbulentie en de extra beenruimte, die we hebben gekocht, bevalt ook prima. Ik heb zelfs een paar uur kunnen slapen, mede dankzij een pil.
En deze update lijkt me voor nu meer dan genoeg. Zodra jullie dit lezen, dan zijn wij veilig in Long Beach aangekomen en hebben we de auto al opgehaald. Daar zal ik jullie morgenvroeg, zeer vroeg, meer over vertellen, want ik voel een jetlag aankomen.
Oh ja, een teaser dan: Wij zouden niet zijn, wie we zijn en kunnen jullie melden dat we binnen een uur dat we in LA zijn aangekomen al over de top zijn gegaan, maar daar dus morgen meer over.
