De Film: Crocodile Dandy
Vandaag hebben we in de Everglades krokodillen gezien, heel veel kroks. Deze nog enig levende link met de dinosaurussen hebben op ons een behoorlijke indruk achtergelaten. Ook omdat we maar op een paar meter afstand stonden. Maar deze bessten, waren net als wij, aan het genieten van het prachtige weer vandaag.
Zoals jullie gisteren in ons telegram hebben kunnen lezen was het ons uiteindelijk gelukt om een auto te huren, maar die moesten we dan nog wel ophalen van het vliegveld van Miami. Daarom stonde we wat eerder op dan gebruikelijk de laatste tijd, waar ondergetekende wat moeite mee had. Maar rond een uur of 10 zaten we in de taxi en een uur later al reden we van het vliegveld op weg naar onze eerste bestemming: de Everglades.
Al snel werd het minder druk op de weg en waren we uit de metropool Miami. Ik kan niet sterker benadrukken hoe we van deze, maar ook de eerdere vakantie’s in de Verenigde Staten, genieten. Het ene moment zitten we in een bruisende miljoenenstad, maar na een uur rijden alweer in National Park.
Maar voordat we aankwamen in een van de grootste Nationale Parken die dit land rijk is reden we door het plaatsje Florida City en kwamen we daar een uitbater tegen met de geweldige naam “Robert is here”. Daar moesten we een fotootje van maken natuurlijk en het bleek dat dit zaakje gespecialiseerd in vers- en eigen gemaakte sauzen. Bijna viel Robert weer in z’n werkritme en heb ik hem nog net weten te weerhouden om 20 flesjes en potjes saus mee te nemen, op de voorwaarde dat ik in ieder geval een foto wilde maken en deze zie je dan ook hiernaast.
Na deze bijna-werk ervaring (en het was gelukkig de enige tot nu toe) vervolgden we ons, nog korte reis, naar de Everglades. Het park behelst toch een flink percentage van deze staat en we zijn uiteraard niet in staat om het in ‘t geheel te zien, maar wat we zagen was spectaculair.
We hadden besloten twee korte trails te lopen. Beide waren minder dan een kilometer dus goed te doen. Alhoewel de eerste er behoorlijk aangelegd uit zag, was het een route langs, door en over de moerassen van de Everglades en overal waar je keek was er iets te zien. Ontelbaar veel vogels (we zijn geen vogelaars dus kunnen weinig soorten noemen behalve de pelikaan en de ibis), een aantal schilpadden maar de belangrijkste attractie was toch wel de krokodil. En we hebben er veel gezien op slechts een paar meter afstand. De beesten zijn relatief ongevaarlijk, maar zien er wel zo uit en met een kaken die je been in een beweging amputeert hadden we wel degelijk respect voor deze dinosaurussen.
De tweede trail bracht ons in een bosrijke omgeving om de verschillende soorten bomen en planten te bewonderen. Maar alhoewel we op een geasfalteerd pad liepen door het woud en als enige waren we toch wat zenuwachtiger, want stel je voor dat zo’n krok had besloten een uitstapje te maken.
Onder de indruk van dit natuurgebied verlieten we rond een uur of half drie het park om onze rit vervolgen naar onze laatste bestemming: Key West. Deze 160 kilometer lange weg van eiland naar eiland via korte en lange bruggen hadden we anderhalve jaar geleden al een keer gereden en persoonlijk zag ik er best tegen op, want die heb ik niet als prettig ervaren. Maar of het nu aan de zon lag (het was toen bewolkt) of het ontbreken van wegwerkzaamheden, dit keer was het een geweldige ervaring die ons vlak voor zonsondergang bracht bij ons resort.
Vorige keer schreef ik al; als je op Key West bent kan je niet zo heel veel en ook dit keer werden we geadviseerd in de Island Mode te schieten en dat hebben we dan ook gedaan. Ons resort heeft ons voorzien van het natje en droogje en we hebben het terrein dan ook niet meer verlaten.
We hebben jullie niet echt verwend met foto’s en films, maar vandaag maken we dat goed met foto’s EN een film.
