Het grote onbekende is de titel van deze reis en we laten het vooral bepalen door onze wensen, de lokale situatie en het weer. Vooral dat laatste staat in de weg voor het belangrijkste; onze wensen. Gisteren, hebben we een screenshot laten zien van de enorme en intense regengebied om ons heen en besluiten we er maar door heen te rijden, richting het gebied waar het over een paar dagen beter wordt.
En zo lopen we met de gekregen paraplus van het hotel naar de parkeergarage om onze Benz op te halen en deze als paraplu te laten fungeren op weg naar Innsbruck, niet via de snelweg, maar via de scenic route, iets wat we gisteren al hadden besloten. Maar als we Salzburg uit rijden, begint het al snel droger te worden en zien we flarden van blauwe lucht en zelfs een schamper zonnetje. En zo blijkt tussen onze start- en eind punt een droge corridor te zijn ontstaan, tussen al het regengeweld, met zelfs waarschuwingen voor orkaanachtige windsnelheden.
En door deze enorme meevaller blijkt dat we ook daadwerkelijk kunnen genieten van de Alpen in Tirol, onder het genot van de beste Tiroler dijenkletsers. Althans voor drie nummers, want dat is meer dan genoeg voor dit genre van muziek.
Zo rond een uur of een rijden we Innsbruck binnen en zijn we al snel bij ons hotel; aDlers. Een hotel wat we hebben uitgekozen alleen al om de rooftop bar met uitzicht rondom op de Alpen. En het is spectaculair; niet alleen vanuit de bar, maar ook vanuit de kamer, die over de volledige breedte ramen heeft met een uitzicht wat ongekend is en ons doet discussiëren over welk uitzicht het mooiste is van al die vakanties in de afgelopen jaren. Het is niet de nummer 1, want dat is het uitzicht op Monument Valley vanuit de kamer in het hotel genaamd The View. Ook is het niet de nummer 2, want die eer komt het uitzicht vanuit, het zo gedateerde hotel, aan de Oregon kust in Lincoln City. Maar het is een welverdiende nummer 3 van mooiste uitzichten.
En de corridor blijft nog steeds geopend om, na een lunch met een view, het stadje te ontdekken. En ten opzichte van Salzburg is dit echt wel de mindere van de twee. En we voelen ons bijna alleen in de stad, zo verlaten is het op deze Zondag in dit toch wel godvrezende land. Maar na een uur of sightseeing sluit de corridor zich om ons heen en wordt het tijd om onze traditie na vieren te respecteren, nogmaals inclusief een uitzicht waar je u tegen zegt. En dat na een uur toch weer wat zonniger wordt en zo genietend van het uitzicht, de landende vliegtuigen en al plannen makend voor morgen, want dat blijkt toch weer positiever te zijn dan verwacht. Dus de plannen zijn er, maar we laten het wederom afhangen van alles wat morgen brengt, want de grote onbekende van deze reis blijkt toch wel de onvoorspelbaarheid van het weer, waar we toch elke keer weer een goede keuze blijken te maken.
In de avond doen we de gebruikelijke dingen; even rusten, heerlijk eten bij Trattoria Due Sicilie, terug naar de bar met een view, wegduiken voor de COVID-19 bommen Tweens, foto’s uitwissen, bloggen en uiteindelijk moe, maar voldaan, slapen in een heerlijk bed met een view.
