The Reality, now and the near future…
Zowel Robert en ik proberen onze wereld samen te vatten in de wereld die om ons heen ontstaat of al bestaat. We proberen altijd ons perpectief te plaatsen in die wereld die daar bij past. Maar het belangrijkste is dat ons perspectief er een is van ongelofelijk veel geluk, met de nodige zwarte randen. Zo kan het zijn dat we zo veel geluk hebben, dat we toch weer een blog kunnen openen. Maar dat kunnen we alleen maar door het verdriet en de ellende te erkennen, te voelen. Wij vinden dat we beide moeten beschrijven, dus eerst de realiteit en daarna mogelijk bonze gepaste vreugde om op vakantie te kunnen. Je kan kiezen door te scrollen naar het hoofdstuk van jouw keuze.
The Reality
Een ieder die dit leest begrijpt de titel van dit eerste verhaal, de titel van dit avontuur, maar het staat voor alles wat twintigtwintig ons gebracht heeft. Iets wat bijna on(be)grijpbaar is, maar voor nu de mensheid, de menselijkheid en het leven, letterlijk en figuurlijk, heeft veranderd. Maar dit on(be)grijpbare, COVID-19, blijft ons aller leven voorlopig bepalen. En het heeft Robert en mij ook geraakt, natuurlijk! Gelukkig in minimale mate, want op een test na en de onmogelijkheid om naar de Brink te gaan om een biertje te drinken, staat in geen verhouding tot alle mensen die ziek zijn geworden, gestorven zijn door deze pandemie en al het verdriet van de mensen die deze mensen hebben lief hebben.
Maar…. het leven gaat door. Ook dat van ons, dat doen we nu, maar dat hebben we ook gedaan op de momenten dat ons leven in het teken van verdriet stond en, hoe verschrikkelijk voor ons toen/nu en hoe vreselijk voor alle mensen nu, het leven gaat door. Ondanks alles. We zijn gezond, we hebben familie en vrienden, collega’s om ons heen die om ons geven…. Er is geen groter goed!
En net zo belangrijk we hebben een nationale en Europese regering die hun best doen om er voor te zorgen, dat we zo veilig als het maar kan. En ja! Daar worden fouten gemaakt; fouten door regeringen, maar net zo hard door de mensen in deze Verenigde Staten van Europa. En je begrijpt mijn link al….. Want vanaf 2006 zijn we jaarlijk in ieder geval 1 maal per jaar naar de Verenigde Staten van Amerika geweest. Democraat of Republikein, alle personen die we in al die jaren hebben gesproken waren het net zo vaak eens of oneens. Lang verhaal kort; We mogen er niet naar toe, we willen er niet naar toe, maar ik zie weinig verschil in het handelen tussen Trump 2020 en de uitgevoerde ideeën die 1942 ergens in Weimar zijn geopperd.
Now and the near Future
Dus het is 21 augustus 2020, zeker is dat we niet mogen naar Verenigde Staten willen en geloof ons; we willen het niet. Wat we wel willen is op vakantie; door ons werk, onze gezondheid, onze verhuisplannen. Alles meer dan genoeg om even weg te zijn. En hoe makkelijk blijkt dat ook te zijn; geen dure vliegtuigtickets, geen dure autohuur…. Sterker nog we hebben de beste auto ooit; koosnaam: De Benz…. Dus wat belemmert ons? Nou, de kleur van de stad of het land waar we naar toe willen? Is het geel? Dan gaan we met een goed stuk verstand naar het gebied. Wordt het oranje? Zijn we binnen 12 uur terug. Maar de wereld, lees Europa, verandert per dag en dat is voor ons control freakjes wel een DING! We plannen alles, maken, in mijn ogen, geweldige overzicht filmpjes hoe de routes zal zijn. We plannen hotels 6 maanden van te voren en proberen wekelijks dezelfde kamers voor een goedkopere prijs te krijgen. En misschien zijn de kamers nu iets duurder, maar we hebben geen dure vluchten en een dure huurauto. Nee nu hebben we de Benz, onze eigen auto die beter is al die andere auto’s.
Het enige wat we nu weten, op het moment van schrijven (21 augustus 2020 om 21.45 uur) dat we een hotel hebben in Hamburg. Maar….. mocht Hamburg/Duitsland morgen van code geel naar code oranje gaat, kunnen we het hotel kosteloos annuleren en zoeken we een andere bestemming in de Verenigde Staten van Europa. Dus bepakt, bezakt, mondkapjes meer, COVID-19 apps geïnstalleerd wordt dit wederom een avontuur, dat drie weken lang onbekend bemind blijkt, maar we kunnen over drie dagen ook weer terug in ons huis zijn. Nogmaals voor ons control freaks een uitdaging, maar we gaan zien wat het betekent? We gaan zien of het grootte onbekende inzichten gaat brengen om zoiets te herhalen of terug te vallen op het plannen.
Met al dat onbekende weten we ook niet hoe deze blog er uit gaat zien, worden het verhalen zoals dit verhaal (pfff), worden het foto verslagen, korte verhalen, filmpjes vanaf land of vanuit de lucht…. Wij weten het niet, jullie al helemaal niet, alles is onzeker. Maar 1 ding weten we wel…. Robert en ik zijn vereerd dat jullie een zekerheid zijn in ons leven, vereerd dat zo af en toe jullie deze blog lezen in een wereld dat een grote onzekerheid is.
Een feit is wel, dat op het moment dat we dit verhaal uiteindelijk publiceren, een welverdiend biertje drinken in het geweldige Speicherstadt in de havenstad Hamburg.
Met trots openen we deze blog: So we discover | The Big Unknown
❤️ Robert & Ramon
Fijne vakantie heren!! Enjoy