We nemen een voorschot op wat er met de echte Tour de France gebeurt in twintig vierentwintig. Onze rondreis door Frankrijk eindigt niet in Parijs, net als de echte over twee jaar. De echte, vanwege conflicterende drukte met de volgende Olympische Spelen, de onze vanwege conflicterende financiële belangen.
Vandaag blijkt een dag van hoogte- en dieptepunten te zijn. Het plan was om een uitstap naar Italië te maken, via de gesjeesde kabelbaan vanuit Aiguille du Midi, een berg die we vorig jaar hebben geslecht en wat een fantastische ervaring bleek te zijn. Iets wat niet goedkoop zal zijn, maar waar we spijt van hebben dat we het vorig jaar niet hebben gedaan.
Gisterenavond hebben we een aantal lastige besluiten genomen, maar wederom geven ze rust. En met een goede blower heeft de één beter geslapen dan de andere. Iets waar we al bang voor waren gisteren. En één van de besluiten was dat het vandaag een rustdag zou worden, met weinig intensieve activiteiten.
We weten niet of het in de echte Tour de France ook zo werkt, maar gedurende onze rondreis door Frankrijk, Notre Tour de France, in ieder geval wel. We besluiten een aantal dingen te veranderen gedurende deze zeventiende etappe
Deze zestiende etappe gaan we één van de meer beroemde bergen slechten van de echte Tour de France. En dat is natuurlijk “Le Mont Ventoux”, dat slechts een ruim uur verwijder is van Avignon. Een buitenkans die we natuurlijk niet willen laten schieten
We gaan vandaag een korte periode van onzekerheid tegemoet, we weten niet precies wat we willen doen de laatste week van onze rondreis door Frankrijk. Die onzekerheden worden veroorzaakt door voornamelijk door het weer, want het is, net als in de rest van Europa, vreselijk warm en de hittegolf, canicule op z’n Frans
Zoals jullie hebben kunnen lezen, liepen we uiteindelijk pas om 1 uur na een goed gekoelde kamer. Iets wat ons goed deed, want we sliepen beide vrijwel meteen. Maar het heeft onze plannen voor vandaag toch ietwat verstoord en we staan toch een uur later op dan we hadden bedacht.
Het eten gisteren was de kers op de taart dat Pamplona heet en Pamplona was dat voor onze uitstap naar Spanje. Maar het wordt om tijd om onze Tour de France terug te brengen naar La douce France. En dat kan via de kust naar onze volgende plek, de snelste route, maar wij kiezen ervoor om anderhalve uur langer te rijden via de Pyreneeën.
Ons appartementje iets ten noorden van het centrum van Bordeaux is geweldig. Het bed is heerlijk, de temperatuur is fijn en de regendruppels tikken tegen de ramen aan. Dat laatste is niet al te best nieuws natuurlijk, maar wij gebruiken het als excuus om nog wat langer in bed te blijven liggen, maar niet zodat we het continentale ontbijtje missen voor de klok van 10.
Dit is het verhaal van de drie goede… Les Trois Bons… Het is een kort verhaal wat draait om Trois bons, drie goede punten en de eerste is…. Bon Voyage, Goede reis,
Na alle indrukken en emoties van gisteren hebben we vandaag een rustige dag voor ons. Met een kleine 200 kilometer voor de boeg, inclusief een kleine detour, zal dit waarschijnlijk de kortste rit zijn van deze Tour de France.
The day before the day; D-day. Het is 5 juni 1944, aan de andere kant van het Engelse kanaal, staat…
Vandaag overkwam ons een onbekend fenomeen van de laatste jaren en zeker de laatste tijd, want ik sta als eerste onder de douche om deze ochtend te starten. Powerful Stuf, right. En ook Robert heeft de snelheid er in; met andere woorden zijn douchetijd lag onder de 15 minuten
Robert heeft het me al dagen/weken voorgehouden: “We hebben Vitamine V nodig”; waarbij de V voor Vakantie staat. Want we zijn beideN moe, door allerlei zaken; werk, Covid en andere beslommeringen. Dus, hebben we naar deze dag toegeleefd, uitgekeken, maar ook in het achterhoofd gehouden of dit wel goed gaat.
The final level, La grande finale, de laatste dag van deze vakantie; en zoals het hoort dien je een lange avontuurlijke tocht, onze Odyssey, groots af te sluiten en waar beter dan in Parijs.
Het was vannacht een nacht van vele indrukken, impressies, op het toilet voor Robert en zo starten we deze tweede volledige dag in Parijs voorzichtig op en is het pad vlak voor het middaguur dat we in beweging, wandelend, komen en wederom ons paralel, maar niet langs de Seine ons, bewegen richting het centrum van de politiek en kunst van Parijs
La Grande Finale, betekent voor ons niet alleen maar druk zijn en bekijken, het betekent ook dat we ’s ochtends lekker kunnen uitslapen; we hebben het verdiend, want zoals iedereen heeft kunnen lezen, zijn we meer dan actief geweest deze vakantie.
Je hebt het kunnen lezen, we waren moe en voldaan van onze belevenissen in Chamonix, wat ons betreft een van de beste stops deze Odyssey. met 1 topdag en bijna topdag, alleen maar doordat de tweede verbleekt werd door het beste natuurschoon wat je in Europa kan aantreffen.
Vaak zijn wij we gehaaide en slimme reizigers, ook door schade en schande wijs geworden, we hebben lijstjes om uit te checken zonder iets te verliezen. We zijn handig met booking.com en weten vaak door te annuleren en weer te boeken het beste hotel voor een betere prijs te krijgen. Dit is niet zo’n verhaal.
En dan is het net over tien ’s avonds, drinken we een laatste biertje en kijken elkaar aan met grote versufte ogen met dit keer wel een roze bril op en zeggen, dit is wat we wel willen.
Zoals ik gisteren al schreef de twee rustpunten in Perugia en Lucca hebben ons meer dan goed gedaan en daardoor waren we bewust van het heden, maar natuurlijk moesten we iets plannen, iets wat we hadden gedaan en deze ochtend voelt het nog steeds goed.