Na twee dagen Osaka, een dag Hiroshima en vier dagen Kyoto hebben we al een week achter de rug van heel veel nieuwe indrukken. We weten nu hoe het openbaar vervoer werkt. We denken te weten hoe je een goed restaurant moet uitzoeken en waar je een lekker biertje kunt drinken. Kyoto is een miljoenenstad met voor de toerist heel veel te ontdekken. Vanwege cherry blossom season in april waren de attracties overspoeld met duizenden toeristen. Dat was echt minder leuk. Wij deden daar natuurlijk evengoed aan mee. Maar mede dankzij de bloeiende bomen is Kyoto een indrukwekkende ervaring geworden.
Toch waren we blij dat we vandaag de drukte van de steden achter ons konden laten en de trein te pakken naar de Japanse Alpen om een bezoek te brengen aan de steden Takayama en Matsumoto. In beide steden zouden we een nacht verblijven. Takayama is als eerste aan de beurt. We hadden gisteren al de stoelen gereserveerd van de twee treinen die ons zouden vervoeren.
Als eerste de supersnelle Shinkansen Hikari 462 die ons in een half uur naar Nagoya zou brengen. Daar stapten we over op de iets minder snelle Limited Express Wide View Hida 7 die ons met een prachtige rit door de bergen in iets meer dan twee uur naar Takayma zou brengen. We hadden pech met het weer. Volgens de weer apps zou het de hele dag blijven regenen.
In Takayama kwamen we stipt op tijd aan om 13:10. Ons hotel voor vannacht was de Best Western zo ongeveer tegenover het station. Inchecktijd is drie uur, wat betekent dat je ook niet voor drie uur op je kamer terecht kunt. Dus we hebben onze koffers in bewaring achter gelaten in het hotel en zijn met paraplu het dorpje in gelopen.
Takayama is de grootste stad van Japan. Dat wil zeggen, qua oppervlakte. Er wonen ongeveer 100.000 mensen. Takayama is vooral bekend om zijn prachtig bewaard gebleven oude binnen stad ofwel Sanmachi Suji. Hier zien we de traditionele houten huisjes van welleer waar het leuk is om langsheen te wandelen. Vergelijk het maar met de stad Deventer en de oude binnenstad met de leuke straatjes in het Bergkwartier. We hebben wat rijstballetjes gesnakt, wat winkeltjes bekeken en wat tijd besteed aan het zoeken naar een lunchplek. Toen we die uiteindelijk gevonden hadden was het al half 4. Ik heb daar wat rijst met curry genomen en Ramon heeft wat dumping lopen te snacken met een glas bier erbij. In de trein had ik via TripAdvisor al bedacht dat we ’s avonds sushi zouden eten, dat hadden we nog helemaal niet gegeten in Japan. Tijdens onze wandeling door de stad hadden we al gereserveerd voor de avond in de veronderstelling dat het druk zou kunnen worden.
Tegen vijven waren we terug in het hotel, hebben we ons ingecheckt en besloten we de Spa te ontdekken. We trokken de Japanse badgewaden aan en hebben een half uurtje besteed in de bubbelbaden en mistsauna van de spa. Daarna hebben we ons omgekleed in het hotel en zijn we naar het restaurant gelopen om daar nog iets te drinken en waar Ramon nog een uurtje zou besteden aan het schrijven van de blog over Kyoto.
Tegen achten liepen we naar de sushi tent waar we heerlijke sushi hebben gegeten. Wat mij betreft de lekkerste maaltijd van onze tijd in Japan tot nu toe. De reservering was niet nodig, het was verrassend rustig in het restaurant, maar ook in de stad zelf. Een verademing na de drukte van de afgelopen week. Via Yelp en andere apps ontdekten we dat er een gezellig bar in de stad zou zijn. Die was gauw gevonden dankzij onze navigatie app. In de bar kwamen we al snel aan de praat met een leuk pas getrouwd stel uit Madrid. Na de nodige bieren wandelen we samen in de regen naar het hotel terug. Een super leuke dag in de Japanse Alpen.
