Je hebt van die vakanties, dat de verhalen er makkelijker of moeilijker uitkomen dan andere jaren. Dit jaar lijkt het makkelijker te gaan. Maar vaak zijn de titels nog wel het lastigste, in Amerika lopen we vaan 1 of 2 dagen achter en dan kan je titels opbouwen. Echter, dit jaar, oude lullen die we zijn, zijn de verhalen bijna altijd op de dag zelf geschreven en weten we niet altijd waar we naar toe gaan, dus om opeenvolgende titels te bedenken is lastig, maar het lukt wel… Want we zijn gegaan van Zwitsers neutraal, naar positief gestemd tot het moment van nu…. Een moment waar we volop genieten van de vakantie, energie hebben gekregen van vandaag en tot op het bot zijn opgeladen voor de dag van morgen, wat hopelijk tot een van de hoogtepunten van deze vakantie zal worden, maar ook kan eindigen in een soort van teleurstelling.
Maar laten we niet vooruitlopen wat komen gaat, laat ik me nu focussen op de dag van vandaag, dat voor zoveel energie heeft gezorgd. Allereerst, we zitten in een geweldig appartementencomplex met een geweldige gastvrouw, die ons gisteren al adviseerde de Gemsweg trial te lopen langs Gletsjer Claire. Dus na een vroeg ontbijt, komen we voor een keuze te staan…. Niet zo zeer over de keuze of we dit zouden gaan doen ja of nee, vooral hoe we het gaan doen. Al onze vakanties staan in het teken van keuzes, ga je naar Vegas of Salt Lake City, doe je die hike of die andere, net zo mooie, hike. In dit geval was de keuze heel anders en lag die vooral aan mijzelf. Of we lopen in ruim 7 kilometer een kilometer omhoog en dan in relatieve korte tijd omlaag of we pakken de kabelbaan 1 kilometer omhoog en lopen dan 7 kilometer naar beneden. Voor iemand met hoogtevrees was de keuze toch makkelijk, we pakken de kabelbaan, ik doe 10 minuten mijn ogendicht en gaan verder 7 kilometer naar beneden wandelen.
En wat was het die 10 minuten waard! Want door diezelfde kilometer naar beneden te lopen, zien we de meest prachtige uitzichten, de bergen rondom, het gletsjermeer en natuurlijk de gletsjer zelf. En al dat moois werd vergezeld van prachtig weer, weinig andere mensen, schapen met bel en op het looppad poepende en liggende geiten… Jammer, dan heb je zeeën van ruimte in je Alpenweides, maar dan ga je expres poepen en verderop liggen op het pad. Nu is zo vrouwelijke geit nog wel makkelijk overheen te stappen, maar de enige bok wil je als man (en vrouw denk ik ook wel) niet zo maar over heen stappen met die zeer pijnlijke gepunte hoornen, gericht op het mannelijk geslachtsdeel. Dus daar lopen we met een grote boog omheen, terwijl mijnheer de bok ons zeer nauwlettend in de gaten hield.
Maar laat ik niet te veel vertellen over de tocht, maar laat ik het vooral zien, die na een soort van detour omhoog (grrr) naar de Gletsjergrotta, wat een restaurant bleek waar vroeger een Gletsjergrot bij lag, maar dat we weg hebben laten smelten, komen we terug in Saas-Fee. En daar bleek ik moe te zijn en Robert zin had om nog een kabelbaan omhoog te nemen om vlakbij de Gletsjer uit te komen. Voor de rest kunnen jullie zelf invulling te geven aan deze dag. Ik ga dat niet bevestigen en ik laat jullie achter met de foto’s van deze dag, die een opmaat moet gaan worden voor de komende dagen, maar desalniettemin toch het predikaat topdag krijgt. En zoals altijd beelden zeggen zo vaak veel meer dan woorden. Enjoy!
Super mooi gebied, we hebben er ooit geskied. Maar het ziet er zo anders uit in de zomer, bijna onherkenbaar. Geniet ervan!