Rond een uur of half 9 hebben we het hotel verlaten, om de ondergrondse te pakken naar het vliegveld. Wederom was het geen vlotte rit, vanwege allerlei werkzaamheden aan het spoor. Nadat we aangekomen waren op het vliegveld O’Hare hadden we al snel de bus te pakken naar het autoverhuurbedrijf. Na een de nodige formaliteiten (verzekering, de upgrade vraag, etc.) liepen we naar onze SUV, waarmee we dwars door Amerika gaan rijden. Het is een knappe bak, met allerlei leuke gadgets. Voor meer info over onze Pontiac Torrent klik hier.
Wegrijden ging dit jaar veel makkelijker dan vorig jaar. Dit keer geen gestuntel met remmen ;-). De auto rijdt super en rond een uur of 11 zaten we op de weg naar St. Louis, namelijk de Interstate 55 South. Route 66 bestaat officieel niet meer, maar hier en daar kan je van de snelweg af om de originele route te volgen. Dat hebben we vandaag niet gedaan, omdat we zo snel mogelijk in St. Louis willen zijn. Rijden in Amerika is wederom een relaxte ervaring, heerlijk met de cruise control aan genieten van de langgerekte wegen en de omgeving.
Nu is dat gedurende deze rit nog niet zo spectaculair. De staat Illinois is behoorlijk vlak en langs de snelweg tref je voornamelijk uitgestrekte landbouwgrond met de nodige boerderijen aan en hier en daar een afslag naar een klein dorpje.
Ongeveer halverwege de rit zijn we Springfield gepasseerd, de hoofdstad van de staat Illinois en geboorteplaats van Abraham Lincoln. Ik had daar nog wel even willen rondkijken, maar ja, je kan niet alles zien natuurlijk.
Zo rond een uur of 4 zijn we bij het hotel in St. Louis aangekomen, zonder GPS en zonder fout te rijden. Meer over vandaag morgen te vinden op deze website. Als je zo laat aankomt in een stad, kan je weing doen natuurlijk. St. Louis, gelegen aan de rivier de Missippi, was het startpunt voor de verkenningen naar het westen. Daarnaast is het bekend van de Olympische spelen en wereldtentoonstelling van 1904. Helaas is van het laatste niet veel over, maar St. Louis heeft één zeer bekend herkenningspunt; de Jeffersionion Memorial Arch (slechts 300 meter verwijderd van ons hotel).
En dit herkenningspnt hebben we dan ook als enige bezocht. Deze ark is zeer indrukwekkend en kan je van ver ook te zien. Wij zijn er naar toegelopen en zijn meteen ondergronds gegaan, war een museum is met betrekking tot de ontdekking van het westen en je kan natuurlijk de Arc bezoeken.
In een benauwd wagonnetje ga je met een redelijkse snelheid tot aan de top van de Ark en dat is toch 192 meter boven de grond. Eenmaal aangekomen kan je via kleine raampjes eem goed overzicht krijgen van St. Louis en de rivier.
Na verschillende foto’s te hebben genomen, zijn we weer naar beneden gegaan en hebben we kort door de stad gelopen. Terug in het hotel hebben we ons opgefrist en zijn we per taxi naar “ons type” wijk gegaan. Dit brengt je weer bij de meest bijzondere wijken, waar je normaliter niet zou komen. Maar goed, daar hebben we een goede burger gegeten en hebben een leuke kroeg bezocht.
Voor een kort bezoek aan zo’n grote stad hebben we veel plezier beleefd en daar gaat het toch allemaal weer om.