So We Discover

Een van m’n laatste zinnen vorig jaar was: “Laten we maar eens kijken wat het komende jaar ons gaat brengen”, zonder te weten wat het afgelopen jaar ons allemaal heeft gebracht. We gaan er niet over uitweiden, maar een ieder die ons kent weet wat we het afgelopen jaar allemaal hebben meegemaakt; de mooie, maar ook de verdrietige dingen des levens.

Al deze gebeurtenissen heeft ons doen twijfelen of we dit jaar wel weer naar de Verenigde Staten op vakantie moesten gaan. Maar toen de mist was opgetrokken en we weer helder konden denken, hebben we toch besloten om weer naar dit geweldige land te gaan, immers: “Je leeft maar een keer”.
Daarnaast hadden we er ook gewoon veel zin in en waren we ook toe aan een lekkere vakantie en met dat laatste gegeven zijn we dan ook aan de slag gegaan om onze, alweer, vijfde vakantie in de Verenigde Staten te plannen.

En we hebben er weer een zooitje van gemaakt! Mijn hemel.
Waar naar toe?
Als eerste zijn we natuurlijk op de kaart gaan kijken welk gebied voor ons nog onbekend was. Uiteraard! En we kwamen al snel uit op twee routes. Eigenlijk drie, maar de derde wilde geen goede route worden, dus die hebben we dan maar helemaal uit ons hoofd gezet. Het zou al lastig genoeg worden om tussen de andere twee te kiezen.

Nou dan moet je keuzes gaan maken. En hoe doe je dat? Inderdaad de voors en tegens tegenover elkaar te zetten. En dat hebben we gedaan en daar kwam een bepaalde route heel goed uit en die zijn we dan ook op papier (lees Google Maps) uit gaan zetten.

So far so good… Tot een van ons op de lumineuze gedachte kwam dat we nu toch wel ruim een maand eerder gaan. Op zich geen probleem natuurlijk, maar de door ons gekozen route lag wat noordelijk en, na het bekijken van de weerstatistieken, bleek dat we het dan toch wel wat fris zouden krijgen en zo belandde de gekozen route in de prullenmand. Overigens de reden dat we nu eerder gaan is omdat we slim gebruik willen maken van de vrije dagen in de maand mei. Robert heeft een nieuwe baan, maar die brengt ook minder vrije dagen met zich mee. Elk voordeel heeft zijn nadeel, zal 2 alinea’s verderop blijken.

Op zich ook geen probleem, maar door dit gekonkel, en een andere gebeurtenis, waren we blijkbaar de magische grens van 1 februari gepasseerd en moesten we ineens een fiks bedrag meer betalen voor onze vliegreis. Shit, maar verlies nemen, boeken en doorgaan.
En dat hebben we dan ook gedaan en zo hebben we weer de beste hotels, voor de laagste prijs uitgekozen. Niet meteen de beste kamers hebben we uitgekozen, maar de nieuw verworven baan van Robert zal daar uitkomst gaan bieden (althans zegt hij), want hij wil tegenwoordig al een upgrade bij een kilo mandarijnen. We (lees ik) zijn benieuwd!

En zo gebeurde het dat we half maart helemaal klaar waren. Beide waren tevreden over route en hotels. Niks aan het handje, helemaal goed
Onderbuik gevoel
Ja, niet dus. Want beide hadden we een onderbuik gevoel. Nu moeten jullie weten dat we dit jaar naar een gebied gaan, waar het warmer is, maar ook waar we al zijn geweest. Op zich niet zo’n ramp, maar er waren toch wel een stuk of 6 doublures met een van de vorige jaren.
Dit onderbuik gevoel heeft zich moeten vormen en uiteindelijk hebben we het pas op 9 april (let wel: 20 dagen voordat we weg gaan) tegen elkaar gezegd. Shit, en wat nu?

Nou, we zijn weer aan de slag gegaan! Eerst kijken wat eventuele andere route zou kunnen zijn? Die hadden we toch relatief snel gevonden, maar ja. Hoe zit dat met de geboekte hotels en het, toch weer, strakke schema. Nou dat kon ook allemaal. En zo hebben we binnen een dag de route aangepast, 3 hotels gecanceld en 4 nieuwe hotels geboekt. Lijkt mij een topprestatie.

En het resultaat? Nou dat mag er wezen! We hebben geen last meer van onderbuik gevoel, we zijn zelfs een beetje trots op onszelf. En het is eigenlijk een combinatie geworden van de eerste twee initiële routes. Dus warmer en kouder samengevoegd, wordt een leuke voor de koffers.
So We Discover
En zo gaan we weer op ontdekking. Gaan we weer een nieuw gedeelte van het land van de onbegrensde mogelijkheden ontdekken. En zo kom ik meteen op de keuze van de titel van dit jaar: “So We Discover”.

Het is een woordspelletje en we zijn benieuwd of jullie weten welk? De eerste die het juiste antwoord via een remark hieronder laat weten, krijgt van ons uit Amerika een aardigheidje. Succes!

En dat brengt me aan de laatste alinea van dit eerste artikel van onze website en meteen aan het begin van onze nieuwste ontdekkingsreis. Laat duidelijk zijn: we zijn er aan toe, maar we hebben er vooral zin in. Mocht dat blijken uit de vele verhalen, foto’s en filmpjes hier, maar ook uit het plezier wat je hier op deze website beleeft, dan wordt dit weer een geweldige vakantie en komen we op 22 mei moe maar voldaan terug in Nederland.

Beste lezers, wij verklaren deze blog voor geopend.

Robert & Ramon