Vroeg op bed, vroeg uit bed, alhoewel een van ons wakker had willen worden op de tonen van zijn wekker en niet de slapeloosheid. Dus na een Hard Rock ontbijt rijden we al voor negenen weg uit Davos op weg naar Saas Fee; een rit van 250 kilometer, maar meer dan vijf uur duurt. Dus hier hoef je geen eens een snelle rekenaar zijn, dit betekent weinig snelwegen.
Maar die 250 kilometer zullen we ons nog lang herinneren. Ik zal het bij één superlatief houden: Fantastisch!
Omdat ik degene die het beste had geslapen ben ik begonnen met rijden door de vele tunnels, afgewisseld met hoge bruggen, door diepe dalen, over hoge passen ver boven het Nieuw Amsterdam Pijl, via vele haarspeldbochten, door pittoreske dorpjes en op de achtergrond de steeds indrukwekkender wordende Alpen. Nu zie je af en toe op TV wel eens van die prachtige plaatjes van Zwitserland, maar ja een goeie fotograaf kan alles mooi maken. Maar eigenlijk komen we beide tot dezelfde conclusie: Geheel Zwitserland is een grote ansichtkaart.
Na drie uur rijden zijn we aangekomen bij het dorp Realp, waar we met de auto de berg Furka gaan slechten. Een prima tijd om te wisselen van bestuurders. Ja Robert, pikt z’n momenten er wel uit! Want we gaan de Furku niet over heen, we gaan er doorheen, met de trein. Dus hij hoeft de eerste 18 kilometer alleen maar de auto de trein op te rijden en met de handen over elkaar te gaan zitten. We rijden als eerste de wagons op en zo hebben we het beste uitzicht op de locomotief, maar ook de omgeving. En zo rijden we om 5 over 12 de berg in, dat ons 18 kilometer verderop in ongeveer 25 minuten in het plaatsje Oberwald.
Maar dan…. halverwege de rit komen we langzaam tot stilstand op het punt waar mogelijk twee treinen elkaar passeren. En op het moment dat we stilstaan… In die pikdonkere tunnel… Gaat ineens de deuren open van de locomotief en zien we daar niemand uitkomen… Of is het de geest van de Furkatunnel…. CREEPY!
Wat het nou geweest is? We zullen het nooit weten, maar eenmaal weer buiten gekomen hebben we toch een paar schietgebedjes gedaan en hebben we afgeklopt op een van de vele houten woningen hier in dit land. Na dit ritueel hervatten we onze reis en het wordt alleen maar mooier, zeker in het kanton Wallis en naarmate we bij onze eindbestemming komen stijgen we alleen nog maar verder en lijkt het weer alleen maar beter worden.
En vlak voor dat we in Saas-Fee aankomen, want zo heet het dorp waar we de komende twee dagen zullen verblijven doemt een grote parkeergarage op, want daar moeten wij onze vervuilende Benz achterlaten, om ons en onze bepakking door het elektrische busje van het hotel verder te laten vervoeren naar een waanzinnig mooi appartement, met een zeer vriendelijke gastvrouw en omringd door alleen maar bergtoppen hoger dan 4 kilometer en een echte gletsjer, die mooi uitgelicht is door de recente sneeuw.
Nu kennen we Europa veel slechter dan de Verenigde Staten, maar Zwitserland is met stip gestegen naar de tweede plek van mooiste plekken, die we samen hebben ontdekt. Dit land kan zich meten met Colorado en Montana, twee staten die bij ons in de top vijf van de VS staan. Waar de Verenigde Staten vaak ruw, soms onbehouwen, prachtig is qua natuur en mensen, is Zwitserland net zo prachtig, maar dan precies omgekeerd. Alles is hier bijna perfect, alsof het hier een groot Simcity is en dat geldt voor de natuur, de mensen, de woningen en het interieur. Er is geen spijker verkeerd geslagen.
Nu wil ik toch een heel klein minpuntje van Zwitserland noemen… Want je moet een klein schatkistje meenemen om hier zeg maar op een normale manier te leven. En ondanks de 100 Zwitserse Franken die we hebben gekregen van het Kanton Wallis, omdat we hier twee dagen blijven en om de lokale ondernemers te steunen, moeten we toch nog 50 Zwitserse Franken afrekenen voor ons niet heel gekke diner.
Maar ondanks dat ene minpuntje is onze neutrale indruk van gisteren volledig omgeslagen en zijn we positief geladen om hier de komende dagen sportief door te brengen.
Het ziet er allemaal weer supergaaf uit! Leuk hoor!
Groet van Romain, poot van Joep (jaja errug!!! haha) en xxx van mij