Het was gisterenavond laat en gezellig en dat merkten we vanochtend. Vooral Robert was wat aan brakkige kant, dus we besloten dat ik zou beginnen met rijden. Maar voordat we onderweg gingen moesten we natuurlijk even ontbijten. Via Tripadvisor had Robert een leuk ontbijttentje gevonden, genaamd: Frank’s Diner. En inderdaad het was erg leuk, omdat het restaurant in een oude treinwagon zit. Het eten was alweer zeer Amerikaans; veel, warm & vet, maar wel lekker. Ik beloof nu plechtig dat ik dit eetmoment ga aanpassen of overslaan, want anders kan ik me garderobe gaan aanpassen.
We hadden 280 mile voor de boeg vandaag en na de lange rit van gisteren valt dat best mee. Ook de weg viel ontzettend mee, want deze was lang niet zo bochtig en bergachtig als de dag van gisteren. Na de eerste 140 mile heeft Robert het rijden overgenomen en ben ik een artikel voor de blog gaan schrijven. Zo’n 50 mile voor Seattle werd de weg weer wat interessanter (lees bochten en bergen) en uiteindelijk zo rond een uur of 3 reden we de metropool Seattle binnen. Dankzij Bram (de stem van TomTom) werden we perfect geleid naar ons hotel: Pan Pacific Seattle.
Wow, wat een hotel. Na een vriendelijke vraag kregen we meteen een gratis upgrade naar een suite met een uitzicht op de Seattle needle. Niet een alledaags uitzicht. De kamer is heerlijk luxe en is absoluut de beste hotelkamer van deze trip tot nu toe. Wat dat betreft kan ik toch zeggen, zonder me zelf op de borst te kloppen, dat ik de beste hotelkamers heb weten uit te zoeken: Springdale, Vegas, Denver, Casper, Spokane en Seattle. Maar eerlijk is eerlijk; Robert had de lastige, vaak kleine, plaatsen.
Nadat we de koffers op hun plek hebben gezet zijn we onze auto gaan wegbrengen naar zijn “laatste rustplaats”; National Car Rental kantoor in downtown Seattle. Met bijna een lege tank, 5371 km meer op de teller en een flinke ster in de ruit hebben we hem geparkeerd en de administratie verder afgehandeld.
Na een flinke huilbui 😉 zijn we deze geweldige stad ingelopen, maar daar zal ik morgen meer over vertellen. Dankzij onze stevig ontbijt vanochtend hebben we tussen de middag niet hoeven te eten, maar nu begonnen we toch wat lekkere trek te krijgen. Gedurende onze rustige wandeling naar ons hotel zagen we een PF Cheng (wat zijn we toch gewoontedieren, niks avontuurlijks aan) en besloten om daar voor vanavond te reserveren en ter plekke alvast een voorgerechtje te eten.
Terug in het hotel hebben we even gerust in een geweldig bed en rond een uur of negen zaten we aan tafel bij eerder genoemd bedrijf waar we toch weer een voorgerechtje hebben genomen en een hoofdgerecht. Heerlijk, maar weer teveel.
Na het eten zijn we weer de scene gaan opzoeken en dat is altijd weer even afwachten in welke buurt we nu weer terecht komen. Het valt gelukkig weer mee. Seattle is een van de meest progressieve steden van Amerika, dus de kroegen zijn niet zo heel erg weggedrukt in 1 of andere achterbuurt. We hebben een redelijk gezellige avond gehad. Het is woensdagavond, dus niet zo heel erg druk. Zelf waren we toch best wel moe, want toch hebben we weer een lange reisdag achter de rug en we lagen niet al te laat op bed.
