Wat genieten we van het Palace hotel hier in Salida, Colorado. Als je hier bent? Dit hotel en dan de Gouverneurs Kamer; het wordt niet snel beter, inclusief een ontbijt op bed. Maar waarom hebben we dan Salida uitgekozen? Dit gedeelte van de reis is altijd een wens van mij geweest; een van die wensen worden vandaag, de ander morgen beantwoord. Dus na het ontbijt op bed, de andere rituelen ,vertrekken we rondom 10 uur naar onze bestemming vandaag. Een bestemming die meer dan anderhalf uur verder zuidelijker ligt; een stuk natuur die uniek is voor deze omgeving.
Sowieso is de omgeving hier bijzonder. Als je aan mij een jaar geleden had gevraagd waar ik aan denk als ik aan Colorado denk; dan had ik gezegd Rockies, hoogteverschillen, bergen en op basis van Denver, Boulder en Durango klopt dat helemaal, maar hoe tegenstrijdig blijkt de route van vandaag, want nadat we Salida verlaten komt vooral het grote niets. De foorteeners verdwijnen, splitsen zich naar de linker en rechter kant en daar tussen in….helemaal niets…. Een groot plateau dat zo plat is, dat alle bergen en heuvels zijn weg gesmolten door weer zo’n hotspot 60 miljoen jaar geleden.
En het lijkt dat er weinig is veranderd sinds die tijd. Want we treffen nog wel een dorp aan, maar dat kan niet meer zijn dan een ghost town en ook zien we een verdwaalde Amerikaan, waarvan Obelix zou zeggen: “rare jongens die Amerikanen”, want hij heeft een heus UFO uitkijktoren gebouwd, inclusief kooi van Faraday en de nodige schotels. En ik kan de wegenbouw architect geen ongelijk geven dat hij door dit landschap wegen bouwt die kaarsrecht zijn en in een hoek van 90 graden haaks op elkaar staan. En op die twee wegen bewegen wij ons voort naar alweer een bijzonder stuk Amerika; de grootste zandbak van Noord Amerika. The Great Sand Dunes National Park. Want waar een normaal mens duinen verwacht langs een zee, hier in de VS hebben ze de grootste en hoogste zandduinen zich gevestigd op ongeveer 1000 kilometer afstand van de dichtstbijzijnde oceaan. En met op de achtergrond een gedeelte van de machtige stenen, begint dit bijzondere fenomeen zich toch wel heel bijzonder af te tekenen.
Maar niet zo bijzonder als we nadat de rugzakken hebben gevuld met water en beginnen aan onze tocht naar het hoogste punt, op dat moment, van deze 55 vierkante kilometer oppervlakte grote zandbak. Die al het zand opvangt dat van de bergen wordt afgeblazen, maar op z’n plek wordt gehouden door de wind die in tegengestelde richting afkomstig is van het grote niets. Ik ben geen wereldburger, daar heb ik te weinig van de wereld gezien, maar we blijven ons verbazen over hoe machtig de natuur is.
Terug naar onze tocht… Een tocht die slechts 2.5 kilometer is, maar niet minder heroïsch is, omdat we door het mulle zand 200 meter omhoog ploeteren. Af en toe is het makkelijk om een referentie te plaatsen; onze hoogste “berg” in Nederland is 300 meter. Dus inderdaad best wel een prestatie, maar door de gematigde temperatuur, af en toe een wolk, lukt het ons wel om, waar we in eerste instantie de mini mensen ver van ons zagen, om zelf die mini mensen te zijn. En wat een enorme rush is het om dit te hebben gedaan. Wauw, wauw wauw….
Maar boven op de berg waait het enorm en besluiten we al snel na de gratis zand scrub af te dalen en je begrijpt dat dat alleen maar leuk kan zijn. Want, zijn we in anderhalve uur omhoog geklommen, dalen we in een een half uur rollend, rennend, lachend naar beneden. Echt, wat een feest. Dit avontuur is van het geplaveide pad af en ik denk nu, dat deze dag het niet beter kan verwoorden. Dit is een klein, weinig bezocht national park, dat zo veel plezier bezorgt dat we het iedereen aan kunnen raden.
En na deze geweldige belevenis, rijden we weer die rechte wegen af terug naar het leuke Salida om, in eerste instantie al het zand tussen elke porie weg te spoelen, het stadje in te lopen om te drinken en Italiaans te eten en om de score weer recht te trekken naar 4-4 in de USA 2018 pool competitie en uiteindelijk niet al te laat deze dag af te sluiten. We hebben ze niet vaak, maar we zijn er beide over eens, dat deze dag in het rijtje topdagen valt.
Wat een schitterende reis , foto’s en verhalen weer