Memphis was leuk. Tot die conclusie zijn we de volgende ochtend wel gekomen. We hebben leuke bands gezien op Beale Street. De rest van de stad (op Graceland na dan) hebben we niet gezien, en we hebben ook niet het gevoel dat we wat gemist hebben.
Vandaag gaan we naar Nashville in de staat Tennessee, de bakermat van de country muziek. Hier zouden we net als in Memphis veel barretjes kunnen vinden met live muziek. We hadden er zin in. De makkelijkste manier is Interstate 40 naar het zuiden, maar we vonden dat te makkelijk. Ik (Robert) had thuis al een mooie route uitgezet. Bijna compleet sceneric. Tussen Natchez en Nashville loopt de Natchez Trace Parkway. Het plan was om deze route ongeveer halverwege op te pakken en zo Nashville aan te vliegen. De route er naar toe zou ook scenic zijn. We lieten onze navigatie de route bepalen en reden daarom ook via de B-wegen de stad uit. Daar hebben we meer dan een uur over gedaan. Ok.. leermoment probeer eerst via de snelle interstates de stad uit te komen om daarna je route op te pakken.
De weg naar de parkway was best mooi. We reden via US highway 72 de stad uit. Richting Bolivar. Daar volgden we US highway 64 oost naar Savannah en Higland waar we Nachez Trail zouden volgen. De omgeving was licht glooiend en veel bossen. Maar ook veel wegwerkzaamheden zodat het niet echt opschoot. De Natchez trailway was super relaxed. We zagen bijna geen auto’s maar wel en herten en vogels die volgens Ramon kalkoenen waren. Uiteindelijk kwamen we zo tegen half vijf in Nashville en ons hotel aan. Nadat we de auto (lekker lui) via valet parking hebben laten wegzetten zijn we de kamer op gaan zoeken en hebben we even uitgerust van de lange rit. De kamer was meer een appartement met keukentje en en zithoekje. Zag er allemaal prima uit. Ramon ging de blog van gisteren bijwerken, en ik heb wat liggen lezen en gekeken hoe we onze vrije dag morgen in Nashville zouden gaan besteden. Daarover morgen meer.
Ondertussen was het al snel onheilspellend donker geworden, en je hoeft geen Meteo gestudeerd te hebben om te begrijpen dat we een stevige onweersbui op onze dak zouden krijgen. Tegen achten liepen we met een kaartje van het Hotel de stad in op zoek naar eten en daarna live muziek. We hadden er zin in. Downtown Nashville is niet veel anders dan de meeste Amerikaanse steden. Veel hoge gebouwen, niet of nauwelijks winkels, en weinig mensen op straat. Behalve op 2th en Broadway, daar zijn de downtown barretjes en restaurants te vinden. En daarom ook de meeste toeristen. Nog vlak voor de bui losbrak vonden we een restaurantje waar het eigenlijk te warm was. Ik heb me laten verleiden met spare ribs, frieten en een bonenprutjes, Ramon nam garnalen met pasta. Na het eten hadden we het zweet op de lippen staan en zaten we veel te vol. Ik heb me plechtig voorgenomen om de volgende dagen alleen maar lichte salades te eten. De combinatie van de warmte en ook wat vermoeidheid van het rijden maken dat je zo snel vol zit. Haha.. wat een geklaag, we doen het ons zelf aan. Na het eten sloften we naar een paar barretjes waar ze live muziek speelden. Als laatste gingen we naar De Stage op Broadway, een Honky Tonk bar waar een band het dak er bijna afblies. De sfeer was erg goed en we hebben ons daar prima vermaakt.
