Terwijl ik mijn eerste Nederlandse maal, gehaktbal met broccoli,op heb schrijf ik dit laatste verhaal over de dag van gisteren en vandaag, maar vooral als een terugblik op dit avontuur; The Wild & The West.
Als ik heel eerlijk ben valt er over de terugreis niet zo heel veel te vertellen, want die verliep ontzettend snel en de enige vertraging die we opliepen was direct bij het hotel omdat de halve stad was afgezet vanwege de parade. Maar na die horde genomen te hebben zaten we om half drie plaatselijke tijd in de lucht en vlogen de 11 uur voorbij om half tien Nederlandse tijd weer terug in ons kikkerlandje om vervolgens om precies twaalf uur de koffers in de gang van ons eigen huis neer te zetten. Home sweet home!
Robert en ik zullen nog lang napraten over deze vakantie en we hebben zo veel indrukken opgedaan dat onze grijze massa’s nog wel even bezig zijn om het allemaal te verwerken. We begonnen natuurlijk an de rustige kant in Denver, maar nadat we deze stad hadden verlaten ging het tempo razendsnel omhoog door onze bezoeken aan vier National Parken allemaal gelegen in de Rocky Mountains. De uitzichten, de wilde dieren, maar vooral de hikes die we hebben gelopen in Rocky Mountain National Park en Glacier National Park waren geweldig.
Na al het natuurgeweld trokken we westwaarts om vermaakt te worden met uitzichten in Seattle, het verrassend leuke Portland, het wat saaie Reno om af te sluiten in het geweldige San Francisco. En ook de dagen in die grote steden hebben we niet stilgezeten en hebben we topdagen beleefd in de dagtrippen, die we voor elkaar hebben georganiseerd in Seattle en Portland en hebben we ontzettend genoten in een zonovergoten San Francisco van onze fietstocht over de Golden Gate Bridge.
Maar natuurlijk waren er ook wat tegenvallers deze reis. Zo vielen de steden/dorpen Reno en Boulder wat tegen; van beide hadden we absoluut meer verwacht. En ook het weer viel wat tegen, maar dat werd in Reno, maar vooral in San Francisco weer helemaal goedgemaakt, zodat we toch, een weliswaar wielrenner-achtige, gebruinde look hebben. Ook hebben we onderweg wat aanpassingen moeten doen aan de reis vanwege een door sneeuw afgesloten weg en een domme vergissing van onszelf.
Wat helemaal geen tegenvaller bleek te zijn, was onze huurauto. 5080 kilometers lang heeft deze Chevy Traverse ons veilig gebracht door machtige bergen, drukken steden naar ons eindpunt San Francisco.
De moeheid begint nu tegen tienen nu toch wel echt toe te slaan en ik merk dat ik dit verhaal, maar ook dit avontuur moet gaan afsluiten. Maar niet voordat ik jullie, de lezers, wil bedanken voor al jullie berichten hier en op de social media kanalen. Het was voor ons onmogelijk om overal op te reageren, maar dat neemt niet weg dat we het ontzettend hebben gewaardeerd.
Vanaf morgen begint de realiteit weer, maar die realiteit is een stuk leuker geworden dankzij de mooie herinneringen die we hebben aan “The Wild & The West”. Als het kan en mogelijk is, dan graag tot volgend jaar.
Nogmaals bedankt en dan sluiten we dit avontuur met deze laatste zin af.
Robert en Ramon
