Deze zestiende etappe gaan we één van de meer beroemde bergen slechten van de echte Tour de France. En dat is natuurlijk “Le Mont Ventoux”, dat slechts een ruim uur verwijder is van Avignon. Een buitenkans die we natuurlijk niet willen laten schieten, terwijl we naar onze volgende bestemming rijden, de hoofdstad van de Alpen; Grenoble.
Het is een detour van ruim twee uur, maar we willen de kans om deze bijzondere berg te slechten, met onze Benz, niet missen. En waarom is deze berg zo bijzonder? Het is eigenlijk een figuurlijke puist in de omgeving, zonder andere bergen er om heen, waardoor de hoogteverschillen wel heel erg groot worden en maximaal ruim 1600 meter, terwijl de berg zelf 1909 meter hoog is.
En zo beklimmen wij via de noordzijde de berg, via haarspeldbochten en dienen we natuurlijk rekening te houden met de vele wielrenners en trail runners die deze berg beklimmen en afdalen, terwijl we per kilometer van die ANWB-achtige paddestoelen zien, die aangeven hoe lang nog naar de top en wat de huidige hellingsgraad is. Ik kan me voorstellen dat als je goed in je vel zit, dat dit een aanmoediging kan zijn. Maar als je er doorheen zit, oef, dan zijn de getallen op de paddestoel weinig hoopgevend.
En dan staat op die paddestoel nog geen eens de temperatuur! Aan de voet van de berg was het 36 °C rond een uur of elf en dat is een dubbele oef. En zo zien we super fitte wielrenners en runners klimmen en dalen, maar ook vooral renners die het afleggen. En dit allemaal terwijl wij in onze gekoelde Benz al die wielrenners en runners, maar vooral de diepe afgronden, ontwijken. En dat mag je niet onderschatten. Dat is ook hard werken 😃.
En uiteindelijk komen we rond het middaguur aan op de top van die kale Mont Ventoux en terwijl we uitstappen horen we herhaaldelijk applaus en gejuich om dat een echte sportieveling de top heeft weet te bereiken. En ik maak er hier een grapje van, maar natuurlijk dat de echte sportieve helden. Niet alleen al omdat ze de top weten te bereiken met zeer steile gebieden, een totale lengte van zeg 16 kilometer, maar vooral de temperatuur. De temperatuur is 27.5 °C en dat is slechts 1 °C onder het maximum wat ooit gemeten is. Alleen maar respect voor een ieder die alleen al deze top heeft gehaald en we begrijpen beide de uitdaging.
Foto’s maken is natuurlijk ons volgende doel, maar door de hoge temperaturen, belemmerd de smog echt mooie foto’s, maar we er een aantal gemaakt. En is ons volgende doel: Grenoble. Dat doen we door de zuidzijde van de Ventoux af te rijden om vervolgens bij Orange de snelweg op te gaan en die uiteindelijk bij Grenoble verlaten, zo rond een uur of 4.
We wisten het van te voren; ook hier is de temperatuur hoog. Maar net even aangenamer dan in Avignon. Ik schreef gisteren al dat dit een onzekere periode is van onze reis. Maar de hoge temperaturen morgen in deze, toch wat tegenvallende stad, heeft onze plannen voor de laatste week duidelijk gemaakt. Het wordt helaas een kleine herhaling van zetten, maar het levert wel lagere temperaturen op. En op daar zien we echt naar uit.
Maar voor nu zijn de temperaturen nog hoog en doen we ons best goed te hydrateren en worden we later bijgestaan door een flinke regenbui, dat de temperatuur voor de avond heel veel aangenamer maakt. Een avond die we alweer heerlijk afsluiten met een uitstekend diner bij Mei Shan; een Chinees restaurant.
Maar de warmte van de rest van de avond heeft toch wel zijn gevolgen voor de rest van de avond, zonder dat ik natuurlijk het “O” woord ga gebruiken. Een zeer geslaagde etappe van onze rondreis door Frankrijk.
P.S. vergeet niet het vorige verhaal te lezen over Canicule, hittegolf, die ik op dezelfde dag als dit verhaal heb gepubliceerd over de dag van eergisteren.
