La Dernière Étape, de laatste etappe, een tijdrit van twee uur en veertig minuten, waar we om half drie in de middag op zaterdag 25 juni 2022, niet over de finishlijn rijden op de Champs–Élysées, maar nu de denkbeeldige finishlijn ergens op de Ceintuurbaan in Deventer.
En zo eindigt Notre Tour de France; onze rondreis door Frankrijk. Een rondreis van 22 etappes en een rust-/wasdag en maar liefst 4795 kilometer lang was en daar schrikken we toch een klein beetje van achteraf. Een reis die ons letterlijk alle hoeken van la douce France, lief Frankrijk, heeft laten zien. Het was een rit langs historie in Normandie en D-day, de kust van Bretagne, de wijn in Bordeaux, de Pyreneeën, de Mont Ventoux, de magnifieke France Alpen en uiteindelijk de twee hoofdsteden van een verenigd Europa.
En ook deze tour de France heeft uitstappen gemaakt naar andere landen. We reden door Zwitserland, Duitsland en Luxemburg. Maar bijna een week lang verblijf de tour in het fantastische Baskenland. Een ervaring die we nooit gaan vergeten.
Het was een reis van bijna alleen maar hoogtepunten, die niet voor elkaar onder doen. En de negatieve ervaringen kan je teruglezen, maar zijn wij al lang weer vergeten.
Maar twee positieve punten wil ik toch uitlichten. Want door zoveel te rijden en te stoppen op diverse plekken in Frankrijk heeft begrip, maar vooral waardering, opgeleverd door dit immens diverse en prachtige land volgepakt met historie, cultuur en fantastische mensen.
Het tweede positieve punt is een uitbreiding voor onze liefde voor een verenigd Europa vertolkt in het verhaal van gisteren, waar je grenzeloos doorheen kan rijden, vaak met dezelfde munt kan betalen en alhoewel er taalbarrières zijn, je er meestal uitkomt, omdat we het met z’n allen samen willen en moeten doen.
En dan de Benz… Wederom heeft onze bak het geweldig gedaan. Ondanks de hitte, de klim- of dalingspercentage en de *&$%$ wegen in België, hij heeft ons nooit in de steek geladen. Het enige wat wij moesten doen, was de auto tussen de witte lijnen te houden en remmen, de rest lieten we aan onze trots over.
En dan is het tijd om jullie te bedanken voor het lezen van onze verhalen en de aandacht die jullie wederom aan deze website hebben besteed. Het blijft ons verhaal, maar het doet ons goed dat familie, vrienden en collega’s, al is het maar 1 verhaal, toch de weg hier naar toe vinden.
Blijf veilig, blijf gezond, wees lief voor elkaar en tot de volgende keer. En met die wens sluit ik deze negentiende blog officieel af. Het was een waar genoegen.
❤️ Robert en Ramon
