Het is zondag en zondag is rustdag. Dus ook wij starten deze dag rustig op en beginnen de dag met telefoontjes naar Nederland vanwege Vaderdag. Omdat het Vaderdag is, is het extreem druk in alle ontbijtgelegenheden en moeten ook wij een minuut of 10 wachten tot dat we een tafel krijgen in dezelfde gelegenheid waar we gisteren hebben gedineerd; The Buffulo Bar & Grill…
Het ontbijt is lekker, beter dan het diner gisteren, maar de porties zijn weer achterlijk groot en beide kunnen we het niet op. Hoe Amerikanen het wegkrijgen, begrijp ik niet. We hoeven in ieder geval niet meer te lunchen en die gewonnen tijd kunnen we dan weer gebruiken in Glacier National Park ons enig punt op het programma van vandaag.
En zo reden we een rond een uur of half twaalf het park in. Zoals ik gisteren al schreef is de enige doorgaande weg afgesloten, daarom moesten we onze rit aanpassen en betekent voor ons dat we maar 16 Mile het park in kunnen rijden vanaf de westzijde. Omdat de verschillen tussen de oost- en westkant behoorlijk zijn vinden we dat extra jammer, maar wellicht komen we hier nog een keer terug.
Aan deze kant van het park treffen we naast de hoge bergtoppen, veel bossen ook veel meren aan en het levert prachtige plaatjes op in een heerlijk rustige omgeving. Hiken kan je hier volop, maar de meeste zijn zo lang dat ze een hele dag in beslag nemen en daar hebben we geen tijd voor. De enige die te doen is, is de Avelanche trail, die begint op het punt waar de weg voor ons is afgesloten.
Deze 4 kilometer lange hike is weer een aanslag op onze kuiten want de heenweg is het toch redelijk stevig de berg op. De tocht door een Harry Potter-achtig bos is mooi en af en toe spooky en we verwachten dus eerder de spin Aragog tegen te komen dan een beer. Overigens hebben we de verwachting dat we überhaupt een beer zien allang naar beneden bijgesteld, ook omdat hier gewoon teveel mensen lopen.
Uiteindelijk komen we na ruim anderhalve uur aan bij Avelanche Lake met op de achtergrond de berg little Matterhorn, die zeker gelijkenis heeft met z’n grote broer in Zwitserland. Het is echt een fenomenaal plaatje. Je hoort en ziet het smeltwater van de berg naar beneden donderen en je ziet het zelfs tweemaal, want de weerspiegeling van de berg in het meer is prachtig.
Na een half uurtje onze kuiten rust gegund te hebben begint onze tocht terug en die verloopt bergafwaarts uiteraard een stuk sneller. Onderhand is het alweer drie uur en besluiten we terug te gaan naar het hotel. Voor een laatste keer deze vakantie turen we nog op zoek naar wildlife en specifiek beren, maar we worden wederom teleurgesteld. Sterker nog, de enige wildlife die we vandaag hebben gespot is kluit vlinders en paar mini eekhoorntjes, die aan ’t bedelen waren naar voedsel. Neemt niet weg dat de natuur en de landschappen hier in Glacier National Park geweldig zijn en dat we ons voornemen ooit hier nog terug te keren.
Thuisgekomen besluiten we er eentje te drinken in een nabij gelegen bar en komen daar aan de praat met een native American, Indiaan dus, die er wel heel blond uitziet en ook nog eens blauwe ogen heeft. Al snel wordt het avond en nemen we afscheid van elkaar. We moeten namelijk nog eten en we voorzien dat dat op deze zondagavond nogal lastig wordt. Zeker als we vandaag geen genoegen nemen met het te vette voedsel wat ze hier in de barren serveren.
Was het gisteren een lawaai en drukte van jewelste, zo rustig en stil is het op deze zondagavond en het lukt ons maar met moeite een acceptabel restaurant te vinden op dit late, rond een uur of negen, tijdstip. We eten er prima en dat geeft voldoende energie om nog naar een bar te gaan. Het mag dan rustig zijn de lokale dronken droppen en droppinnen zorgen voor een uur voldoende entertainment waarna het tijd is om te gaan slapen en in feite dit gedeelte van dit avontuur af te sluiten. Morgen trekken we naar het Westen.
