Fighting the elements

Zo langzamerhand beginnen we te wennen aan het tijdverschil, maar nog steeds had het wakker worden een uurtje later mogen zijn. Voordeel is wel weer dat we al weer voor negen in de auto zaten op weg naar Rocky Mountain National Park. Het weer is, in tegenstelling tot gisteren, geweldig. Hadden we gisteren toch overwegend bewolkt weer en zelfs een paar regendruppels, hoe verrassend, in ’t plaatsje Nederland, vandaag hebben we een strak blauwe lucht en loopt de temperatuur snel op.

In optocht reden we naar het park, maar gelukkig is het minder druk dan gisteren en in het park pakken we meteen de weg richting Bear Lake. Uiteraard rijden we niet al te hard door het park want we willen niet met 50 km per uur langs herten, elanden, beren of marmotten schieten.  Uiteindelijk bereiken we Bear Lake om half elf. Vanuit deze plek starten diverse trails; eentje rond Bear Lake, maar die is voor watjes, wij kiezen er dan ook voor om de trail naar Lake Emerald te lopen. Een trail die nog steeds geclassificeerd is als easy, maar toch nog een hoogte verschil van 400 meter heeft.

Met de flessen water in de tas beginnen we vol goede moed beginnen we aan de 3 kilometer lange wandeling, die relatief eenvoudig begint, maar na een halve kilometer vragen we ons toch af of wij nu de watjes zijn. Want nu al moesten we op adem komen. Wij gezonde Hollandse jongens functioneren op z’n best op of onder 0 m N.A.P, maar hier op 3 kilometer hoogte is de lucht toch een stuk ijler en dat merken we behoorlijk. Maar na een stukje verder te lopen merken dat we het steeds makkelijker krijgen en beginnen andere elementen deze hike lastiger te maken. Waren de paden in eerste instantie goed begaanbaar, nu worden ze gladder omdat de paden wat modderig zijn en hier en daar ligt er nog wat sneeuw/ijs. En daar zijn onze dure sneakers zonder profiel niet geheel op berekend. Maar de loop is geweldig en brengt al snel bij het eerste meer genaamd Lake Nymph. Het prachtige water met op de achtergrond de hoge besneeuwde  levert geweldige plaatjes op.

Na een korte pauze om de omgeving te bewonderen lopen we verder naar het volgende meer en merken dat de paden steeds gladder worden door stromend smeltwater en moeten we nu ook af en toe door de sneeuw banjeren. Ook gaat het pad steeds steiler omhoog en moeten we nu echt af en toe klimmen om verder te komen. Nu klinkt het misschien allemaal wat spartaans maar we vinden het geweldig en we genieten met volle teugen. Het volgende meer is wederom geweldig mooi en heeft de passende naam Lake Dream gekregen.  Op de achtergrond horen we steeds luider wordend geluid van wat wel een waterval lijkt en we zien nu ook woest kolkende stromen smeltwater de berg afrazen. Het pad is onderhand ook verdwenen door de sneeuw die er op ligt en al glibberend en glijdend komen we steeds dichter bij Lake Emerald.

Na bijna anderhalve uur bereiken we ons eindpunt en het is adembenemend. Was de hike al mooi, dit slaat wederom alles en is meer dan de moeite waard. Ook komen tot de conclusie dat we af en toe weer behoorlijk domme toeristen zijn, want naast het water hebben we ook een iPad de berg op weten mee te nemen en zijn we vergeten om iets eetbaars te kopen als een energiereep of iets dergelijks. De hike is toch behoorlijk inspannend geweest en beide lusten we wel wat, want we moeten dezelfde weg. Maar goed hebben we niet bij ons, dus dat leert ons een lesje voor de volgende keer.

Nu is de terugreis bergafwaarts wat makkelijker lijkt, maar dat valt tegen door de besneeuwde paden en zo moeten we af en toe ook wat vastgrijpen om niet met onze achterwerken in de sneeuw te vallen. Uiteindelijk zijn we na een uur terug bij de auto en beide voelen we ons heel stoer en mannelijk. We besluiten dat we nu echt wat voedsel tot ons moeten nemen en de enige plek waar dat kan is in het nabij gelegen plaatsje Estes Park. Eten kan je niet kopen in het park, vanwege de beren dus moeten we nog een uur rijden voordat we onze honger kunnen stillen. Uiteindelijk wordt het pas tegen drieën dat we wat eten.

Na nog een korte wandeling in het warme dorpje Estes Park besluiten we om naar huis te gaan om daar een uur later aan te komen en aan een welverdiend biertje drinken terwijl we al plannen aan het maken zijn voor onze wandeling in Grand Teton, die weer zijn hele eigen uitdagingen met zich meebrengt, maar dat is een latere zorg.

Rond een uur of zeven zijn we naar het centrum van Boulder gesjokt. Gesjokt omdat het nog erg warm is en onze benen hebben het vandaag niet eenvoudig gehad. In een sports bar hebben we genoten van een drank en konden we genieten van de finale van de NBA op maar liefst 19 schermen. Alhoewel te duur hebben we heerlijk gegeten in een soort van Tapas bar.  Het is zondagavond en alle studenten gaan natuurlijk vroeg naar bed dus was het niet zo druk in de stad en hebben wij deze top dag na een paar biertjes niet al te laat afgesloten.