Wakker worden in het chique Hilton is niet verkeerd. Ook na een paar biertjes te veel van het stappen van de avond ervoor mag de pret niet drukken. We hadden geen zin in een Hilton ontbijt tussen de business suits. Dus na een stevige bak koffie gezet te hebben op de hotelkamer, standaard is er een koffiezet apparaat aanwezig met zakjes koffie zoals we die kennen van de Senseo (he.. zo innovatief is de Senseo nou ook weer niet dus) zijn we op pad gegaan richting Scott of te wel Lafayette (vergelijkbaar met Diepenveen staat tot Deventer). Een tussenstop voor ons op weg naar New Orleans in Louisianna. Ik (Robert) had thuis al ontdekt dat een mooie scenic route er naar toe door Cajun land zou leiden. Cajun staat voor een oorspronkelijke Franse bevolking die lang geleden door de Engelsen uit Canada zijn verdreven en uiteindelijk in de Bayous (moerassen) van Louisiana zijn neergestreken.
Nadat we hindernis Houston hadden genomen (we moesten er dwars door heen) werd het al snel rustiger op de weg. Interstate 10 leidde ons naar Port Arthur waar we de snelweg verlieten en highway acht namen. Deze weg loopt langs de Golf van Mexico. Een mooie route. He plan was om vandaag met de auto een trial te doen om misschien wat Alligators te spotten. We zijn natuurlijk wel in Alligator gebied. Poging nummer een was bij Cameron prairy NWR. We zijn bij de visitor center naar binnen gegaan en krijgen van een alleraardigste dame uitgelegd waar we heen moesten om deze monsters in het echt te bezichtigen. De route was snel gevonden, maar hoe goed we ook keken, geen Alligators, wel heel veel grote insecten. Op zulke monsters zitten we niet te wachten.
Poging twee was een uurtje verderop, in het Atchafalaya National Wildlife Refuge. Een prachtige rit er naar toe, en het was ongeveer op de weg naar Lafayette. We stopten bij een man die aan het vissen was, en daar lagen er twee in het water. Niet voor niets gereden dus. Geen al te grote maar toch onze eerste die we in het echt hebben gezien. Trouwens, er vlogen prachtige vogels, en we zagen zelf een schildpad de weg over steken. Genoeg natuur voor vandaag, de auto zat helemaal onder een witte laag stof. We gaven TomTom de opdracht om ons zo snel mogelijk naar ons hotel in Lafayette te navigeren. Dus in een rechte lijn naar Interstate 10 East bound.
Daar kwamen we tegen half zes aan. Het was een Hampton inn, een prima hotel, maar daar is ook alles mee gezegd. De gezelligheid zou in downtown Lafayette moeten zijn, dus we hebben tegen half acht de receptie gebeld en gevraagd om een taxi voor te laten komen. Die kwam ook redelijk op tijd. We hadden een grappige rit. Er zaten twee Afro Amerikanen in, die zodra ze hoorden dat we uit Nederland kwamen het alleen maar hadden over drugs en blonde vrouwen. Wij Nederlanders hebben een geweldige reputatie wat dat betreft. We hadden geluk, in het studentenstadje was een festival aan de gang en het was erg druk. Na wat geluisterd te hebben naar een band op festival terrein zijn we gaan eten in een sushi restaurant genaamd Tsunami Sushi. Nou lusten we geen van tweeën echte sushi, maar we hadden toch op de kaart twee heerlijke maaltijden uit kunnen zoeken. Weer prima gegeten. En met prima bedoel ik lekker en vooral niet te veel. Na het eten hebben we nog wat gedronken in een paar leuke cafés. Tegen half éénen hadden we genoeg van de drukte en lawaai en hebben we de taxi naar het hotel genomen. Lafayette was leuker dan we hadden verwacht. We dachten een wat ingeslapen stadje aan te treffen, maar het bleek een levendig studentenstadje te zijn. Wederom een superdag!
