Zoals jullie gisteren hebben kunnen we lezen kwamen we door een stel morons erg laat aan in de Mormonen hoofdstad. Te laat om nog iets te kunnen doen in deze hoofdstad van de stad Utah. Dus je raadt al wat wij gaan doen na een heerlijk ontbijt bij Hub & Spooks wat alweer een prachtig etablissement blijkt. Juist het State Capitol building bezoeken wat hoog op een heuvel ligt en bijna overal vanuit de stad te zien is.
Als we na een rit van 15 minuten aankomen zijn we beide onder de indruk van dit prachtige gebouw en vinden we het in ieder geval mooier dan het gebouw in Charleston, West Virginia wat toen door de lokalen werd omschreven als: “The Most Beautiful Capitol of them all“. En ook hier mogen we weer naar binnen om de verschillende kamers te aanschouwen, maar alweer kriebelt het…. We willen weg! We willen naar de rode stenen en dat is precies wat we hebben gedaan na een klein half uurtje.
De weg begint werkelijk vreselijk, want zowel de snelweg als de lucht is een grote grijze massa, maar na 50 Mijl verruilen we de interstate voor een scenic highway en wordt de lucht steeds blauwer en veranderd de omgeving van groene bergen, naar gele prairies en gele riffen en op ongeveer 10 kilometer afstand wordt de wereld helemaal intens rood en zijn we alweer onder de indruk van dit stukje aardkloot vlak bij Moab.
Maar voordat we ons hotel opzoeken, willen we natuurlijk deze natuur vastleggen met ons nieuwste speeltje; de DJI Mavic Air, die net zo rood is als de omgeving waar we ons nu in bevinden. Nu is het spelen met een drone in Utah niet eenvoudig. Ongeveer een kwart van de staat is nationaal park en daar is het verboden, nog eens 20% is een staatpark en daar mag het ook niet, nu heeft elk gat een vliegveld en daar mag het en wil je natuurlijk niet dronen, maar het is ons toch gelukt om een plek te vinden in de buurt van Moab en daar zijn we flink aan het werk gegaan om in de wijdse rode omgeving het apparaat uit te proberen. Het resultaat kunnen jullie zien bij dit verhaal en ik begrijp dat het vele zwaaien er wat debiel uitziet, maar zoals al geschreven we zijn nog aan het wennen maar als je daar door heen weet te prikken, zie je een helix, een rocket, een dronie, een asteroid en een boomerang. Wat een gaaf apparaat! Wat een plezier hebben deze jongens aan dit speeltje.
Eindelijk aangekomen op onze hotelkamer zijn we de resultaten gaan bekijken en voordat we het wisten was het al etenstijd, wat we na avondvoorbereidingen, hebben gedaan bij Zax en na een spare rib en een pizza hebben opgegeten zijn we naar het meest beroemde cafe van de wereld geweest, genaamd Woody’s Tavern. Een predikaat wat alleen maar gehanteerd wordt door de eigenaar, maar het is er gezellig en zo sluiten we deze reisdag, maar toch ook mooie dag af in the Red Rocks van Moab…. Wauw!
Feest van herkenning, op drone playtime na dan, en wij aten ook bij Zax, grappig idee. Als ik op reis ben, heb ik nooit, echt nooit last van heimwee, eerder het tegenovergestelde, ik wil nooit meer naar huis, maar ja, dat gaat natuurlijk niet. Maar thuis word ik door dit soort verhalen overvallen door een heimwee naar vakantiebestemmingen waar we geweest zijn. Je snapt het al, ik ben stik jaloers 😉 Super dat we zo van jullie avonturen kunnen meegenieten!