De Film: The Louisiana Swamps
Om jullie een indruk te geven hoe mooi de Louisiana Swamps zijn en hoe luidruchtig zo’n air boat kan zijn hier een korte impressie.
Vandaag zaten we zo rond een uur of half 10 in de auto en dat is niets te vroeg, want om 12 uur moeten we in een klein plaatsje aan de kust zijn om daar de Louisiana swamps te bezoeken.
Na een mooie rit kwamen we een kwartier voor tijd aan bij het plaatsje Bayou Black en al snel kwam daar de airboat aangeraasd met z’n bestuurder Wayne. Na plaats te hebben genomen op de boot kregen we elk gehoorbeschermers en dat was wel nodig ook. Nu hadden we ook kunnen kiezen voor wat minder luidruchtig vervoer, maar dan zouden we niet diep genoeg in de swamp komen en zouden we veel mooiigheid moeten missen. Dus hebben we gekozen voor de methode, die waarschijnlijk niet door Marianne Thieme zou worden goedgekeurd. Bij voorbaat onze excuses daarvoor.
Met vliegende vaart en veel kabaal vlogen we over de prachtige swamp, met z’n vele exotische vogels, alligators, bevers en heel veel insecten. Beide vragen we ons eigenlijk af waarom dit geen National Parc is.
Na een kwartiertje razen kwamen we aan bij ons eerste stop. Nu hadden we op tripadvisor gelezen dat deze tour zo geweldig is, mede door z’n bestuurder Wayne. Maar Wayne had waarschijnlijk iets te diep in het glaasje gekeken de avond hiervoor, want er kwam maar weinig uit. Dat mocht de pret niet drukken, want de omgeving is overweldigend genoeg. Wayne liet ons een nest van een alligator zien en hoopte dat de moeder in de buurt zou zijn, maar die was waarschijnlijk van het lawaai ingestort.
Verder op hadden we wel geluk en lag Ma alligator een paar meter van haar nest verwijderd argwanend naar ons te kijken. Toen Wayne uit z’n boot stapte werd ma toch echt boos en kwam al hissend en sissend op hem af. Met een peddel gaf Wayne ma een paar keer een flinke tik op haar bek en besloot toen maar om af te druipen. Spectaculair gezicht, maar niet helemaal zoals het zou moeten.
We vervolgden onze tour en kregen een mooie indruk van de wildlife die in dit gebied woont, zoals Ibissen, valken en bevers.
Na ruim een uur was de tour voorbij en dat was maar goed ook, want we werden al bijna net zo rood als sommige van de vogels in de swamp.
Terug in de auto met z’n uitstekend werkende airco moesten we nog een uurtje rijden om aan te komen in New Orleans. We waren benieuwd of we onderweg nog schade van orkaan Katrina zouden tegen komen, maar dat viel gelukkig mee. Het is onderhand ook al weer 4 jaar geleden.
We wisten niet wat we nou moesten denken van New Orleans. Uiteraard mag deze stad niet gemist worden, maar beide waren we nou niet heel enthousiast, ondanks de vele positieve verhalen die we gehoord en gelezen hadden.
Deze stad is geweldig. Het swingt hier 24/7…
En niet vanwege de muziek is het hier leuk, maar ook vanwege het Europese karakter van dit gedeelte van de stad. Ons hotel ligt in het midden van het French Quarter op loop afstand van waar het allemaal gebeurt, namelijk Bourbon Street.
In de brandende zon hebben we dit gedeelte van de stad verkend, lopend van winkel naar winkel of van bar naar bar, want het is slecht vertoeven buiten. Wel hebben we buiten nog lang gekeken naar een vrolijke begrafenis stoet, die toevallig voorbij kwam.
Na een paar uurtjes zijn we terug naar het hotel gelopen en hebben we een blogje getikt en even wat gerust. Zo rond een uur of 8 zijn we eerst maar eens gaan eten en hebben we in de buurt van het hotel heerlijk Cajun Cuisine gegeten. En daarna hebben we ons in de mensenmassa van Bourbon Street gegooid. Wat een gekkenhuis! Nu is het natuurlijk zaterdagavond, maar zoveel vrolijke mensen hebben wij in ieder geval nog nooit meegemaakt. Iedereen loopt in ieder geval met een drankje (of twee) op straat en hebben vele kettingen om, die vanaf de balkons naar de mensen worden toegegooid. Een gebruik dat blijkbaar niet alleen met Mardi Gras wordt toegepast.
In verschillende kroegen hebben we alle muzieksoorten live aangehoord. Blues, Jazz en Country, allemaal van prima kwaliteit. Erg leuk en erg sfeervol. Zo moet New Orleans zijn.
Zo rond een uur of 2 waren we klaar met feesten en werd het hoog tijd om onze oren wat rust te geven.
De Film: Mama is Boos
Let op: deze beelden kunnen als schokkend worden ervaren.
Gedurende onze swamp tour zocht onze begeleider een alligator op die waakt over haar nest. Hij plaagt haar een beetje met een peddel. Niet zo heel netjes, maar we wilden jullie dit filmpje niet onthouden.
