Terwijl ik zit op de stoel van de stewards zodat Robert nog even wat uurtjes kan slapen, begin ik alvast aan de eindrapportage van onze veertiende vakantie in de Verenigde Staten. In een andere tijdsperiode, in een omgeving die we nog niet niet zo kende en dat we als naam hebben gegeven An Indian Summer. Robert uit Heeten, ik uit Voorthuizen, eigenlijk beide boertjes van platteland en heeft u ons gehoord over het weer? Nou behalve dan over de dag van gisteren helemaal niet en dat kan maar een ding betekenen dat we geweldige nazomer hebben gehad.
Dat ging niet helemaal vanzelf want we hebben vanwege orkaan Jose wel een week om moeten gooien, want anders waren onze dagen in Newport en gedeeltelijk Fire Island compleet weg geregend met ongeveer 50 mm aan regen in drie dagen. Zeg maar vergelijkbaar wat jullie in Nederland hebben gehad.
Genoeg over het weer en genoeg over de terugreis ga ik al niks vuil maken het is een noodzakelijk kwaad dat ook dit weer vlekkeloos is verlopen, misschien wel de beste vluchten ooit. En dat schrijf ik als een persoon met een vliegangst verleden die zonder de veiligheidsriemen vast.
En ik, ga er vanuit dat je hebt kunnen lezen dat we het geweldig hebben gehad waar we in ruim 2700 kilometer in een geweldige auto New England van groen naar de herfstkleuren hebben zien veranderen, alhoewel we eigenlijk twee weken later het mooiste resultaat zouden hebben gehad. Maar ja je kan niet alles hebben en zoals altijd weten we dat weer uit te leggen als een goede reden om terug te keren naar dit fantastische land en haar, op een na, geweldige bevolking.
Het is makkelijk om superlatieven te spuwen en dat probeer ik te vermijden. Maar we hebben ons uitstekend vermaakt in Acadia National Park en Mount Kearsarge waar we ons echt tot op het bot hebben ingespannen. Was de hereniging met drie oude bekenden hartverwarmend leuk en gezellig. Hadden we prima hotels, hebben we bijna altijd perfect hebben ontbeten en vaak toch ook uitstekend avond hebben gegeten. De enige teleurstelling, als je het daar al mag over hebben, is Montreal en Saratoga Springs. Goed dat is dan maar zo, we hebben er wel twee staten voor teruggekregen en een kleine verrassing als het prachtige en vreemde Albany.
Maar toch ga ik een volzin van superlatieven gebruiken, want wat fantastisch, indrukwekkend mooi, vol met aardige mensen, prachtige architectuur is de stad New York City. Dat met al haar grandeur Chicago van de eerste plaats heeft weten te verdringen.
En dat brengt ons aan het einde van alweer een mooi avontuur maar ik wil het toch nog over een ding hebben en dat is deze vernieuwde website vol met nieuwe technische snufjes. Technische snufjes die niet altijd goed werkte of helemaal niet werkte. Maar goed daar hebben we een goeie periode om aan te werken. Toch ben ik wel benieuwd wat de gemiddelde lezer er van heeft gevonden en ik roep je dan ook om via het contactformulier (rechts onderaan deze pagina) mij wat feedback te leveren. En ik weet dat jullie de site hebben bezocht, want in drie weken zijn er 139 verschillende bezoekers geweest die 1833 pagina’s en verhalen hebben gelezen. En daar zijn we heel trots op.
En daarmee is onze indiaanse zomer voorbij en is de realiteit van de Nederlandse herfst en werk weer de realiteit geworden en dat weet je pas echt als de wasjes draaien, Robert het eten maakt en ik deze laatste verhaal van dit avontuur publiceer.
Robert en ik zijn vereerd dat jullie mee hebben genoten van dit fantastische avontuur en we hopen dat we dit binnenkort mogen en kunnen doen. Graag tot dan.
❤️ Robert en Ramon
Hey kerels,
Welkom terug! Weer genoten van de verhalen, en ondanks dat ik ze vanwege onze eigen vakamtie gast niet allemaal heb gelezen, heb ik eigenlijk niets technisch gezien wat niet werkte. Dan weet je dat!
Tot gauw en nogmaals thanks voor de enthousiaste verhalen
Grtz Timo