Het was gezellig, maar laat, gisterenavond en daarom hadden we vanochtend wat meer moeite met op staan dan gebruikelijk de laatste paar dagen. Maar om half 11 waren we toch al weer op weg naar onze volgende stopplaats.
Vandaag is een rij- en bekijkdag en onze eerste stop was de Laura Plantation ongeveer 100 Mile verwijderd van New Orleans. In dit gebied zijn meerdere plantages maar we hebben voor deze gekozen omdat hier, naast het hoofdgebouw, ook nog verblijfplaatsen voor de slaven te bezichtigen zijn en dat hebben de meeste plantages niet meer.
De Laura Plantation is vernoemd naar haar beroemdste eigenaar: Laura Locoul. Deze dame is de laatste president geweest van deze Creoolse plantage. En daar zit een belangrijk verschil met de Amerikaanse plantages, want Creoolse plantages hadden een slavensysteem gebaseerd op klasse en niet op ras. Zo kon het voorkomen dat de plantage in handen was van een creool met een blanke slaaf. Deze krasse dame is uiteindelijk 102 geworden en is in 1963 overleden.
Op de plantage aangekomen kregen we een uitstekende rondleiding door het hoofdgebouw en slavenverblijven en werd ons uitgelegd hoe het leven zo vlak voor de burgeroorlog was. Zo werd deze plantage geleid door alleen maar vrouwen, allemaal familie van elkaar. Uiteindelijk werd Laura president (zo noemen ze het) en zij walgde dusdanig van het slavensysteem en wat haar voorgangers de slaven hebben aangedaan, dat zij het hele complex verkocht heeft. Daarbij is toch interessant te noemen, dat zij dit al ver na de burgeroorlog heeft gedaan terwijl die oorlog toch is ontstaan vanwege het verschil in inzicht met betrekking tot slavernij en uiteindelijk heeft geleid tot de “afschaffing” van de slavernij.
Na ons bezoek vervolgden we onze trip richting Vicksburg. Deze vakantie proberen we de Interstates te mijden en daarom kozen we voor Route 61. Een iets minder beroemd zusje van Route 66, die wij 2 jaar geleden hebben gereden. Nu hadden we verwacht dat dit een vergelijkbare ervaring zou zijn; over B-wegen door kleine dorpjes rijden. Maar niets is minder waar, want Route 61 is een 4 baans highway. Maar niet minder mooi. Zowel Louisiana, als Mississippi zijn prachtige en vooral groene staten.
Uiteindelijk komen we, toch vrij laat, aan in Vicksburg. Dit stadje is beroemd vanwege de belegering van het Noordelijke leger onder leiding van Ulysses S. Grant gedurende de burgeroorlog in 1863. Gedurende onze eerste vakantie in Amerika hebben we Gettyburg bezocht en Vicksburg is vergelijkbaar en heeft ook vele historische plekken. Omdat het al laat is en we toch nog wel moe zijn laten we het slagveld voor wat het is.
Aangekomen in onze B&B hebben we onze koffer gedumpt en zijn we, op advies van de eigenaar, al snel gaan eten in een nabij gelegen restaurantje. We hebben prima gegeten en vragen ons af waarom dit etablissement alleen maar op maandag open is. Vicksburg is een heel rustig stadje en dat geeft ons de gelegenheid om het ook maar eens wat rustiger aan te doen. Terwijl we TV kijken en onze blog bijwerken genieten we van dit rustige avondje op, wederom, een historische locatie. Want vroeger woonde in deze B&B Joseph Davis, de broer van Jefferson Davis de eerste en enige president van de Geconfedereerde Staten van Amerika.
