Terwijl we nu aan het zwembad op het dak van ons hotel liggen al genietend van de zon en een biertje en uitkijkend op de Appalachen in de verte tik ik het verhaal van gisteren. En die dag begon al net zo zonnig, maar Robert voelde zich nog steeds niet helemaal fit en daarom besloten we het maar eens een dagje wat rustiger aan te doen. Op zich jammer want dit is onze laatste dag in de Great Smoky Mountains, maar gezondheid gaat voor, we hebben immers nog ongeveer 50% van onze vakantie voor ons.
En omdat het zo ontzettend mooi weer is, de route via de snelweg maar twee uur in beslag zou nemen en de route via het Nationale Park maar een half uur langer besluiten we die laatste te nemen. Na een soort van ontbijt bij ons hotel en de Walgreens bij elkaar te hebben geschraapt zitten we al snel op weg naar het park maar vooral ook weg uit Gatlinburg. Het is heerlijk onderweg; we genieten van de uitzichten, maken prachtige foto’s en zodra we aan de andere kant van de bergrug zijn dalen we snel af in de staat North Carolina om na zo’n 80 kilometer het park uit te rijden en de Blue Ridge Parkway te nemen naar Asheville.
Omdat het nog zo vroeg is besluiten we maar een kop koffie onderweg te nemen want anders komen we domweg te vroeg aan in Asheville. Maar zelfs de koffie, de langere route voorkomt niet dat we al rond een uur Asheville in reden en meteen een zucht van verlichting laten als we ontdekken dat dit een stadje is wat zich zelf serieus neemt, er er zelfs een beetje sjiek uitziet en vooral geen slechte attracties voor kinderen heeft. Als we naar een pretpark willen, dan gaan we naar Universal of Disney, parken die attracties hebben uitgevonden, niet slecht kopiëren.
Nu mag je appels niet met peren vergelijken, maar als ons hotel dan ook nog heerlijk modern blijkt te zijn en dat de leeftijd van het meubilair en de medewerkers niet op basis van koolstofmetingen vast te stellen is zijn we al heel snel verkocht en zijn we helemaal in ons element. Het is aan het begin van de middag, het zonnetje schijnt, het hotel heeft alle voorzieningen inclusief een aantal wasmachine’s en drogers en gedurende een paar uur bivakkeren we tussen onze ruime kamer, de was- en droog faciliteiten, het zwembad en een restaurant voor een goede lunch, waar we te weten komen dat Gatlinburg in soort van dry-town is en we meteen begrijpen waarom we toch niet konden aarden in dat gat…linberg. En aan het einde van die rustige middag zijn onze koffers weer gevuld met fris materiaal en kijken we uit over Asheville; een stad zonder wolkenkrabbers, dat uitkijkt op de Appalachen en daarom als bijnaam heeft: “Land of the Sky”. Het bevalt ons zo goed zelfs dat we in de tussentijd ook nog eens hebben besloten en geregeld dat we in dit hotel een dag langer kunnen blijven en dat ten koste laten gaan van Atlanta. Als we dan één minpunt mogen noemen is dat het internet traaaaaaagisch is.
En van al die positieve fibers is Robert helemaal opgeknapt zodat we dubbel fris (gezondheid en kleding) het stadje gaan ontdekken om heerlijk tapas te eten, relaxed allerlei kroegen, wijn- en cocktailbarren te bezoeken en de avond moe maar voldaan nog geen eens heel te laat af te sluiten.
Gezondheid gaat boven alles! Dan maar een dagje rustig aan doen. Daarna kun je weer verder genieten, beterschap kerel