Gisteren hebben we heel weinig gedaan met Columbus, Ohio en omdat we vandaag een niet al te lange rit voor de boeg hebben, besluiten we na de ochtendrituelen inclusief een basis ontbijtje in ons basis hotel te hebben afgerond om toch een aantal bezienswaardigheden van deze State Capitol te bekijken, al dan niet vanuit de auto. Het State Capitol gebouw is snel gevonden, maar parkeren in de buurt lukt niet, dus nemen we vanuit de auto een kiek van dit toch wat vreemd ogende gebouw, wat maar half af lijkt te zijnomdat de typische dome ontbreekt. Ook het volgende item, de grootste voorzittershamer ter wereld, is lastig te bereiken maar levert toch een grappig plaatje op. Het laatste item, het standbeeld van Arnold Schwarzenegger, kunnen we al helemaal niet vinden. Nu zie ik bij een aantal van u de wenkbrauwen tot tweemaal toe de lucht ingaan; waarom een standbeeld van de Terminator in Columbus, Ohio en waarom wij dat willen bekijken. Eenvoudig; hier beleefde de voormalig gouverneur van the Golden State zijn eerste moment van wereldfaam om door in 1970 wereldkampioen bodybuilding te worden en wij willen het zien gewoon omdat het kan. Maar nee, blijkbaar kan dat niet en daarom besluiten we de highway te nemen uit Columbus naar Charleston, West Virginia. Columbus, We won’t be back!
Waar de route gisteren over de Interstate druk, grijs en vlak was, is de route vandaag over de highway rustig, groen en glooiend. En deze wordt steeds glooiender totdat we gewoon rijden in die andere bergketen van de Verenigde Staten; de Appalachen. En terwijl we over de rivier de Ohio rijden verlaten we gelijk genaamde staat om West Virginia in te rijden om niet veel later via, de onvermijdelijke, Interstate door de bergen, over (te) hoge bruggen rond een uur of half twee de hoofdstad van deze staat in te rijden; Charleston.
Het basisontbijt van vanochtend was van basiskwaliteit en –hoeveelheid en daarom hadden we een behoorlijke trek weten op te bouwen, die we bevredigden door bij Peas & Pints een zalige salade te nuttigen. In het hotel hadden we van de receptioniste met een kapsel rechtstreeks uit de jaren 50, een heks-achtige stem begrepen dat Charleston “The most beautiful capitol building of the whole country” huist, dus dat moeten we natuurlijk bezichtigen. Vanuit de lunchtent gaan we al lopend op weg naar het gebouw, maar realiseren ons al snel dat dit het eerste Capitol Building is die niet in het centrum van de stad staat en dat we de auto nodig hebben om het te bezichtigen.
We moeten toegeven dat het gebouw en de omgeving prachtig zijn. Zeker de dome is indrukwekkend, maar ja dat is niet moelijk na de dome-loze van vanochtend in Columbus. Maar deze met goudbeslagen dome en de rest van het gebouw is niet vrij van controverse, want hij is voor een aardig bedrag neergezet in een periode waar het geld niet voor het oprapen lag; de grote depressie in de jaren 30 van de vorige eeuw.
Na de nodige foto’s zijn we weer teruggekeerd om het stadje verder te verkennen. Het oude gedeelte van dit stadje kan ons meer bekoren dan het nieuwe gedeelte van de stad wat wordt gedomineerd door een, in de jaren 70 gebouwde, betonnen mall met daarin ook niet al te beste winkels. Het is wel de grootste mall ten oosten van de Mississippi, dat dan weer wel.
Onderhand is het weer tijd geworden dat we onze aandacht verschuiven van de stad naar de mensen en onszelf. Dat doen we door wat te drinken in niet al te beste en gezellige barren, te bloggen in een sportsbar met te veel TV schermen, prima pizza te eten bij de lunchtent van vanmiddag en de avond af te sluiten in zo mogelijk nog slechtere kroegen met zo mogelijk nog slechtere geluidsinstallaties. Maar ach, wij vermaken ons altijd wel en zo is het al snel weer tegen middernacht om deze dag af te sluiten in de heerlijke bedden van ons hotel.
Inderdaad wat een schermen, zal ook wel een hoop extra warmte afgeven in zo’n kroeg :-). Autootje TIK, hahahahahaha, wat een perfecte timing :-). In die Capitool gebouwen kun je altijd gewoon in toch? Is toch meer een soort van stadhuisachtig iets?