De Film: 224 MPH
Nog nooit eerder zijn we bij een autorace geweest en we waren dan ook indruk van al dat technologische en akoestische geweld. Dat kan ook niet anders als er meerder racewagens met 224 MPH, of te wel 360 kilometer per uur, langs komen scheuren.
Vandaag staat de rit naar Columbus Ohio op het programma. De Jetlag is nog niet helemaal uit ons systeem, dus we waren rond 08:00 al lang wakker. Dit ondanks het feit dat we de vorige avond ook niet al te vroeg in bed lagen. Na de gebruikelijke ochtend rituelen zoals nog even in bed een lokale Amerikaanse ontbijtshows bekijken op de TV met een verse bak zelf gezette koffie, het douchen en aankleden, hebben we nog genoten van het, bij de prijs inbegrepen en meer dan goede, ontbijt buffet van ons Hotel.
Maar liefst vier valet jongens hielpen ons met het inpakken van de auto en nadat we nog snel een kop koffie take away hadden meegepakt uit het hotel waren we klaar voor vertrek.
De rit naar Columbus Ohio zou ongeveer twee en een half uur bedragen, dus we hadden de ochtend nog tijd over. Indianapolis noemt zichzelf de Racing Capital of the World, dus we moesten natuurlijk een bezoek brengen aan de Indianapolis Motor Speedway, waar op 24 mei de wereldberoemde Indy 500 wordt gereden. Nou wil het toeval, en daar kwamen we op het terrein zelf pas achter, dat vandaag vanaf 12:00 volop met de racewagens geoefend werd. Het oorspronkelijke plan was om alleen het museum te bezoeken, maar daar hebben we natuurlijk vanaf gezien. Beide hebben nog nooit Formule 1 achtige racewagens in actie gezien. De racetrack was gevestigd in het dorpje Speedway, wat wij erg grappig vonden. Van 10:00 tot 12:00 hebben we de tijd gedood door van de racetrack vanaf de opengestelde tribunes foto’s te maken, maar liefst twee hotdogs te eten, petje voor Ramon te kopen (souvenir) en te praten met verschillende officials en fans te praten over de aanstaande wedstrijd. We stonden op de brug te kijken hoe de formule 1 auto’s de track op werden gereden met naast ons een alleraardigste vrouw uit Kentucky die precies wist te vertellen wie de coureurs waren. Om 12:00 zaten we op de tribune te kijken naar de proefritjes van de diverse coureurs. Het was een waanzinnige ervaring om de racemonsters met een snelheid van 360km per uur voorbij te zien en horen razen. Maar goed, we zijn geen racefans, dus na een half uur hadden we het ook wel weer gezien en bovendien was het behoorlijk fris in onze korte broek met een behoorlijke straffe wind. Dus besloten we onze eigen auto weer op te zoeken voor de rit naar Columbus Ohio.
De rit naar Columbus was niet spectaculair en valt niet veel over te vertellen, behalve dat het druk was met heel veel vrachtwagens. Tegen vieren zei TomTom: “ bestemming bereikt” bij onze hotel voor een nacht: de Red Roof Inn. Doordat het al wat later in de middag was, en we een taxirit nodig hadden om ons te verplaatsen naar de wijk Short North waar voldoende horeca aanwezig was om de avond door te komen, besloten we om ons eerst te douchen en om te kleden.
Tegen half zes hebben we een taxi laten komen en hebben we wat gedronken in Levels Bar. Daar hebben we besloten dat we zin hadden in Italiaans, en met onze Iphone’s hadden we al snel uitgepuzeld dat restaurant Martini’s de beste keus was. Dat bleek achteraf ook te zijn, we hebben beide heerlijke pasta gegeten. Na nog een biertje links en rechts, en nog eentje in een grote sportsbar waar wel 50 beeldschermen hingen bleek ook Columbus Ohio op een dinsdag avond niet veel te bieden en waren we rond 00:00 terug op onze hotelkamer. Wederom een fantastische dag met als absoluut hoogtepunt de oefenrondjes van de wereldberoemde Indy 500.
