Go West! En dat is ook daadwerkelijk wat we doen, we trekken westwaarts en sluiten daarmee het wilde gedeelte van dit avontuur “The Wild & the West” af. En misschien is het dan leuk, althans ik vind het leuk en daar zijn jullie van afhankelijk, om eens terug te kijken naar de afgelopen dagen toen we noordwaarts richting Glacier reden en waar we uiteindelijk maar liefst 4 National Parken hebben gezien. En al die parken waren op hun eigen manier geweldig, ook wel om de activiteiten die we daar hebben gedaan. Rocky Mountain National Park was vooral leuk vanwege de hike die we daar hebben gedaan en al glibberend en klauterend naar Lake Emerald zijn gelopen. De Tetons blijft vanwege het uitzicht op deze bergketen nog steeds nadonderen in onze gedachte en is voor ons beide nog steeds een grote favoriet. Yellowstone is geen eens het meest mooie park, maar is indrukwekkend door de geologie en z’n omvang, maar we hadden gehoopt toch meer van de wilde dieren gezien te hebben en dat laatste geldt eigenlijk wel voor alle vier de parken. Uiteindelijk hebben we dan nu net Glacier achter ons gelaten en op de Tetons na vonden we dit eigenlijk toch wel de mooiste en de hike naar Avelanche Lake was super.
Tot zover de natuur, om bij al dat natuurgeweld te komen horen daar hotels, steden, plaatsen en mensen bij. Thuis al hadden we verwacht dat dit het grootste obstakel zou zijn van deze trip. Want natuur is prachtig, maar we houden ook van steden. Afwisseling dus. En dat zat er in het begin van deze trip niet echt in. En hoe Noordelijker we kwamen, werden de dorpen kleiner en ruiger, werden de bedspreien in onze hotelkamer muffiger, werd het eten vetter en de porties groter en stond de lokale bevolking steeds verder van ons af. Dit is geen klacht, alleen een vaststelling en daarom is het goed dat we westwaarts trekken en wel naar Spokane, Washington. Op weg naar de grotere steden, andere mensen, fatsoenlijke vetarme maaltijden en vooral dekbedden op boxsprings 😀
De rit was lang, prachtig, minder druk dan verwacht gebaseerd op onze vorige ervaring op deze weg, bracht ons in een volgende tijdzone wat ons een uur winst oplevert en ging via Montana, een klein stukje Idaho en eindigde rond een uur of twee in Spokane in de staat Washington.
Nadat we de koffers hadden afgeleverd in een kamer van hotel Ruby met daadwerkelijk heerlijk uitziende bedden hebben we de verleiding kunnen weerstaan en zijn we met de fiets en de verplichte helm het stadje gaan ontdekken, iets wat we de vorige keer niet hebben kunnen doen omdat we gaar waren van een 8 uur lange rit vanuit West Yellowstone. Het is een typisch wildenwesten stad met vele rode bakstenen huizen en panden met eigenlijk maar een grote attractie; de watervallen midden in de stad. Iets waar ze trots op zijn en het zoveel mogelijk uitbuiten. In de goede zin door er elektriciteit van te maken, in de slechte zin door er zelfs een kabelbaan boven te hangen.
De watervallen zijn aardig, maar wij fietsen door. Wederom toch moeilijk hier het fietsen. Ze kennen geen fietspaden, de automobilisten zijn het niet gewend en daarom durven al helemaal niets naast elkaar te fietsen en steken we drukke kruispunten via de voetgangersoversteekplaatsen.
Na zo’n drie uur waren we bij ons hotel terug en nog steeds weten we de bedden te weerstaan om aan andere verleidingen wel gehoor te geven. In de leuke lounge van het hotel komen we al snel met anderen aan de praat, die ons tips geven over Spokane, maar ook Seattle. Op basis van die tips na een heerlijke douche komen we uit bij Churchills een restaurant waar we heerlijk een normaal ogend vetarme maaltijd gegeten hebben. Na nog een drankje in een andere bar en de vaststelling dat de dronken boerenpummels hebben plaatsgemaakt voor zwervende verslaafden zijn we teruggekeerd naar het hotel waar we beide voor 12 uur ’s nachts toegeven aan de verleiding van het heerlijke bed van hotel Ruby.
Hey lieverds!!
Wat heerlijk om te lezen zat jullie het weer zo ontzettend leuk hebben samen daar!!
Veel plezier nog,dikke kus van ons xxx