We hebben ruzie. Ruzie met de iPhone wekkers welteverstaan, want al voor de tweede maal deze vakantie gaat er iets mis. Behoorlijk mis, want hij gaat niet af en we weten niet precies waar aan het ligt. Dat feit alleen al frustreert me de tent uit, want ik pretendeer toch een expert te zijn, maar belangrijker voor vandaag is dat we ons hebben verslapen terwijl we toch een redelijk pittige rit voor de boeg hebben.
En zo gebeurde het dat we pas rond een uur of half twaalf in de auto zaten op weg naar Madison in de staat Wisconsin. En weer worden we verrast door de natuur en met name de diversiteit. Waren de ritten naar Fargo en Minneapolis redelijk saai, nu rijden we door een laag gebergte heen vergelijkbaar met het Duitse Sauerland en als je wat om je heen kan kijken verloopt zo’n rit toch veel vlotter.
Misschien kan je je nog herinneren dat we op weg naar Bismarck 1 keer rechts af moesten slaan om de Interstate 94 op te rijden. Als je vervolgens even vergeet dat we er af zijn gegaan om de steden Bismarck, Fargo en Minneapolis in te rijden, verlaten wij deze Interstate voor de laatste keer, na 1500 kilometer, om Madison in te rijden. Toch bijzonder zo’n lang op 1 weg te hebben gezeten, met elke keer weer een andere omgeving en ach je moet een blog toch ook beetje vullen met dit soort triviale feitjes.
Als we dan toch met de triviale feiten bezig zijn; Madison staat bekend om de meest vriendelijke stad in de Verenigde Staten te zijn voor: vegetariërs, homo’s, de beste stad om te fietsen en te wandelen. Kortom als er een prijs zou zijn voor meest vriendelijke stad van de Verenigde Staten, dan zou Madison dit winnen en, je raadt het al, dat hebben ze dus ook. Maar zoals altijd zit er ook een andere kant aan het verhaal, maar daar later iets meer over.
Nadat we de koffers hebben uitgepakt, even wat rust hebben genomen en ons te hebben opgefrist en vervolgens aangekleed te hebben voor het avond programma zijn we de stad in gelopen om State Street te ontdekken; de straat van Madison gevuld met bars en restaurants. Madison herbergt ook de University van Wisconsin, toch een zeer bekende universiteit hier in de Verenigde Staten en daarom zijn de etablissementen allemaal zeer studentikoos met bijbehorende prijzen en zo hebben we het eerste gedeelte van deze avond goedkoop, dat mocht ook wel na Minneapolis, door weten te brengen en hebben we ook geweldig lekker Afghaans gegeten.
Met een bak koffie zijn we terug geslenterd naar een heel ander gedeelte van de stad; namelijk het plein met midden daarop het bijna pompeuze State Capitol gebouw, want deze stad is de hoofdstad van deze staat. Ook hier hebben we bars bezocht, die er allemaal veel beter en statiger uit zien dan de etablissementen 500 meter terug in State Street.
We eindigen de avond in een gay bar, iets wat we wel vaker doen. Op zich een prima kroeg, maar gelegen in een toch wat obscure straat en zo komen we in contact met de nadelen van dit type liberale steden. Net als bijvoorbeeld San Francisco heeft dit stadje ook z’n nodige probleemgevallen; dronkaards, zwervers, dealers, noem maar op. Ze zijn volledig ongevaarlijk, maar je voelt je net niet op je gemak en als ze al lallend beginnen over de collectie pistolen die ze bezitten denk je al snel: “laten we maar snel doorlopen”.
Het is zondag, morgen moeten de studenten weer aan de studie en wij hebben ook een druk programma voor de boeg. Het is dan ook niet al te laat dat wij ons bed induiken.
Helaas geen foto’s van deze dag.
