Nowhere to go but anywhere
The Road to Nowhere
https://www.sowediscover.nl/wp-content/uploads/2011.jpg 3872 2592 Ramon Ramon https://secure.gravatar.com/avatar/5a5d8222a7048ddd5016d97b9bbeaaa2?s=96&d=mm&r=gVoordat we een nieuwe blog beginnen en als ik weer een introductie wil schrijven, lees ik altijd weer, met veel plezier, onze voorgaande blogs en vooral de introducties. En al doende kom ik tot de conclusie dat er ten opzicht van een jaar geleden niet heel veel veranderd is. Nu kan ik natuurlijk de eerste alinea rechtstreeks kopiëren, maar ik zal het voor jullie samenvatten; er is nogal wat gebeurd de laatste tijd, de mist is wederom opgetrokken, we hebben er zin in en we gaan er helemaal voor.
Hoe de reis is ontstaan?
Maar laat ik bij het begin beginnen en dat is ergens eind januari. Terwijl we nog half gebruind waren van onze Florida trip hebben we uit de digitale prullenbak de allereerste route van vorig jaar geplukt en zijn we op basis daarvan onze route gaan plannen. Deze route werd vorig jaar verworpen vanwege de mogelijke lage temperaturen in de maand mei, nu gaan we een maand later en is de lage temperatuur niet meer van toepassing; althans daar hopen wel op. Nu konden we niet de reis een op een vertalen, want daar zouden te veel doublures met vorig jaar inzitten, maar door eenvoudig de stad te veranderen waar we gaan starten, de tussenliggende steden aan te passen en vervolgens in te haken halverwege de originele route van vorig jaar, hadden we binnen een paar dagen de route compleet en het voelde meteen helemaal goed.
En dat gevoel bleef! Bijzonder, want de afgelopen jaren hebben we altijd wat weten te veranderen omdat onze onderbuiken aan ’t rommelen waren. Het gevoel bleef totdat er weer het een en ander gebeurde in ons, overig zeer goede en mooie, leventje. Misschien ontnam ons dat de tijd om iets aan de route te veranderen. Maar zeer zeker de tijd om de reis voor te bereiden.
Maar toen de, spreekwoordelijke, mist was opgetrokken, nu ruim anderhalve week geleden, zijn we hard aan de slag gegaan om deze reis wederom een groot genot en succes te laten worden. En in die anderhalve week is gelukkig de zin ook teruggekeerd en… hebben we ook kunnen vaststellen dat deze reis naar nergens weldegelijk ergens om gaat.
The Road to Nowhere
Natuurlijk leidt onze reis tot een einddoel, maar de titel staat meer voor het gebied dat we gaan verkennen. Rondom 1800 lag de landsgrens van de Engelse kolonie bij de Mississippi. Alles ten westen van de rivier was onbekend terrein voor de Amerikaanse Engelsen en vanuit Chicago en St. Louis begon men ontdekkingsreizen te starten om het gebied achter de rivier te verkennen. Alhoewel wij nu elke plek ter wereld kunnen zien via Google Maps, was het toentertijd, ze waren nog maar net gewend aan het feit dat de aarde niet vlak maar rond is, natuurlijk een groot avontuur, waarbij velen mensen het leven zouden laten. De wegen die werden aangelegd werden dan ook de wegen naar nergens genoemd; The Road to Nowhere.
Uiteindelijk, rondom 1850, werd het einde van de weg gevonden; de grote oceaan. Maar de wegen vlakbij deze oceaan, met bijbehorende natuur, steden en mensen, hebben wij allang ontdekt. Voor nu staat het onbekende gebied, ten westen van de Mississippi en ten oosten van de Rocky Mountains op het programma; The Great Plaines oftewel de grote vlakte. Vertrekkend uit muziekstad New Orleans rijden we noordwaarts, via steden als Little Rock, Kansas City en Omaha. Dan gaan we oostwaarts naar de uitlopers van the Rockies om de Badlands en 4 presidenten te ontdekken. Vervolgens trekken we weer naar het oosten via het sexy Bismarck in North Dakota en de tweelingstad om uiteindelijk te eindigen in de winderige stad; Chicago. Onze favoriete stad in de Verenigde Staten.
En wat we gedurende reis gaan tegenkomen? We weten het niet. Het zullen zeker geen hoge bergen zijn, geen woestijnen zijn en geen prachtige geërodeerde bogen zijn. Maar wat dan wel? Het zullen meer uitgestrekte korenvelden zijn, langgerekte wegen zijn zonder enige bocht, een plaatselijke tornado en een reis die je in geen enkele reisgids kan terugvinden. En dat laatste maakt deze reis zo speciaal; het onbekende, misschien later ook onbeminde, maar in ieder geval met een geweldig start- en eindpunt. En we werken aan onze missie! De missie om in alle staten “of these United States” te overnachten, te ontdekken. Op dit moment hebben we al 23 staten bezocht en hebben er geslapen. Na deze reis kunnen we er maar liefst 8 nieuwe staten bijschrijven en zitten we na zeven trips ruim over de helft.
Ook dit jaar doen we ons best om de site bij te houden en we vinden het leuk als jullie ons gaan volgen. Mocht dat niet lukken via deze site, dan kan dat ook nog via 9 social media kanalen. Lukt het helemaal niet? Ook prima, want uiteindelijk schrijven wij de verhalen, publiceren we de foto’s en films voor onszelf.
Ons realiserend dat we dit weer mogen doen, kunnen doen, openen wij met gepaste trots deze zevende blog, maar niet voordat wij jullie op twee manieren onze reis laten zien.
Robert Zwijnenberg & Ramon van Biljouw
De Film: The Road to Nowhere
Zoals je al hebt kunnen lezen, was het plannen van deze trip totaal geen probleem. Nu nog hopen dat het natuurgeweld ons bespaart blijft, zodat we volop van deze geweldige reis kunnen genieten.
Om te zien hoe onze reis naar nergens, maar ons uiteindelijk toch in the windy city zal brengen, verloopt, ben ik weer even achter m’n MacBook gekropen en met een heel handig programmaatje de reis gevisualiseerd. En wat voor een rit! Een tocht die ons leidt naar maar liefst 14 gehuchten, dorpen, steden en de derde metropool van de Verenigde Staten. Een tocht ten westen van de rivier de Mississippi/Missouri door 12, waarvan 7 nog nooit bezochte, staten, met elk weer zijn eigen gewoontes, regels, natuur en mensen. Een tocht die maar weinig toeristen zullen rijden; het wordt niet voor niets “The Road to Nowhere” genoemd. Maar wij hebben er ongelofelijk veel zin in om dit niemandsland te ontdekken en ons voor de zevende maal over te geven aan dit geweldige land; the United States of America.