Une Europe Unie; Één verenigd Europa, dat is het thema van dit verhaal, waar ik twee dagen in 1 verenig. Maar verenigd staat voor veel meer; dat leg ik straks uit, maar het is wel een thema, niet alleen van deze vakantie, maar ook van de vakanties van de twee jaren hiervoor.
Maar laten we beginnen bij de tweede hoofdstad van Europa; Strasbourg. We vertrekken er zonder ontbijt, iets wat we beter anders hadden kunnen doen. Want na de eerste 40 kilometer waren we beiden “Hangry”, een samenvoeging van angry, boos, en hungry, honger, iets wat we hebben opgelost door uiteindelijk wat te eten en te drinken bij een benzinestation en vanaf daar gaat het helemaal goed. Via de okay wegen van Frankrijk en de perfecte wegen in Luxemburg, om aan te komen in Wallonië in België.
Dus van al die duizenden kilometers die we deze reis hebben gereden, zijn deze kilometers, BY FAR, de meest dramatische van allen. Flitsmeister heeft maar liefst 40 meldingen gemaakt van: “Let op, Slecht wegdek” en dan heeft de app, meer dan de helft gemist. Werkelijk, wat een schande! Af en toe rijden we met 120 kilometer per uur en komen we met gordel en al even los van onze stoelen. Ik begrijp dat de Waalse regering het moeilijk heeft, maar dit is bij tijd en wijlen levensgevaarlijk. Maar goed daar voor dienen ze geld te hebben en dat krijgen ze door de volgende situatie.
Want na 120 kilometer “ruk” weg, komt er een zeer scherpe afdaling. Zo één, dat de zwaartekracht het wint van alle fricties veroorzaakt door banden en weet ik al niet meer. Dus aan het einde van deze afdaling, zet je een flitspaal met een maximum snelheid van 120 kilometer per uur. Dus ik redelijk in de remmen, maar ik bang dat er een boete op weg is naar onze woning. Klote EU en vrij verkeer 😃, oh, sorry dat past niet in dit verhaal.
Het wordt erger. Ja het kan! Want op het moment dat de Walen wel aan het werk zijn aan de weg, plaatsen ze een dusdanige obstakel zo slecht, dat ik een noodstop moet maken om niet te verongelukken. Ik kan met recht zeggen, dat ik nog nooit zo’n gevaarlijke en hart-in-de-keel situatie op de weg heb meegemaakt.
Maar nadat we Wallonië via de snelweg verlaten, komen we natuurlijk aan in Vlaanderen en de echte hoofdstad van Europa; Bruxelles, Brussel.
En we zijn beide in Brussel geweest, maar meer op de toeristische manier. Je kent het wel; Grote markt, Manneke Pis en de meest vervelende personen, die je in een restaurant proberen te trekken. Deze ervaring is volledig anders, mede omdat we dat niet hebben opgezocht.
Al in Chamonix hebben we een hotel geboekt en het lijkt meer dan goed. Het zit tussen de wijken St. Gilles en Elsene in. De meer gegoede wijken van deze stad. Je weet dat het goed is, als de Apple Store tegenover het hotel zit en Prada en Gucci in het hotel zitten. Dat is het voordeel, maar er is ook een nadeel. Iets wat we niet wisten en daar is wat uitleg bij nodig.
Want aan het begin van de vakantie hebben we afgesproken dat we alle nieuws apps hebben verwijderd. Dus geen Covid, geen Ukraine, geen stikstof problemen, geen ellende dus. En geloof me het is zeer rustgevend. Maar toen we Brussel in reden krijgen we meerdere malen de boodschap dat er verkeershinder is vanwege een top in Brussel. En dat werd nog duidelijker toen we bij het hotel onze auto in de garage wilden parkeren, want allerlei militairen en politieagenten hielden ons tegen, om een zwaar bewaakte escorte met, we weten niet wie, vanuit het hotel naar het gebouw van de Raad van Europa te brengen.
En verstoken van nieuws, wisten we niet waarom. We hebben voor vandaag een uitzondering gemaakt en lezen, met trots, dat de leiders van Europa over de stemming van de kandidatenring van Moldavië en Oekraïne. En daarmee is het tweede haakje volbracht; Une Europe Unie; Één verenigd Europa. Want er is voorgestemd en, nogmaals, ondanks al haar fouten is deze unie de steunpilaar van Europa en zijn oorlogen uitgebleven, totdat dictator Poetin besloot, als Hitler, zijn minderwaardigheidscomplex te laten spreken.
En om kracht bij te zetten voor onze liefde aan de Europese Unie, hebben we voor de tweede dag in de echte hoofdstad van Europa, toegangsbewijzen geregeld voor een bezoek aan het parlement. Misschien wat minder indrukwekkend qua omgeving dan ons bezoek aan het Capitool, maar in onze ogen net zo belangrijk. Het is een kort bezoek aan, maar we begrijpen beiden het belang van dit instituut.
En dat somt wel de twee dagen op. Beide dagen vinden we gezellige Brusselse kroegen, eten we heerlijk traditionele gerechten, zoals mosselen en biefstuk. Hebben we wat problemen met The Hotel, ons hotel, maar dat lossen ze uitstekend op en bereik ik op dit verenigde verhaal over Brussel precies het punt waar ik wil zijn.
Want morgen, zaterdag, beginnen we aan onze finale tocht, terug naar Deventer. En, net als de finale van de echte Tour de France verandert er niets in de stand. En kan ik, als ik thuis kom één verenigd verhaal, een samenvatting, van onze rondreis door Frankrijk, Notre Tour de France, beschrijven.
Hier wat foto’s van het verenigde verhaal van twee dagen in de echte hoofdstad van Europa. Een stad waar we meer waardering voor hebben gekregen en het bestempelen als een klein wereldstadje.
Mooi verhaal weer! Veilige terugreis! ❤️