Gisterenavond hebben we een aantal lastige besluiten genomen, maar wederom geven ze rust. En met een goede blower heeft de één beter geslapen dan de andere. Iets waar we al bang voor waren gisteren. En één van de besluiten was dat het vandaag een rustdag zou worden, met weinig intensieve activiteiten.
De eerste weinig intensieve activiteit waren de boodschappen, zodat we net na elfen heerlijk hebben ontbeten, met croissantjes en stokbrood en goed Frans beleg; Fromage, Jambon en Boursin. Een uitstekende start van de dag lijkt ons zo. Maar we merken dat we slecht kunnen omgaan met niets doen, iets wat we dienen te adresseren, dus besluiten we niet te hiken, maar toch gebruik te maken van de prachtige omgeving waarin we zitten.
Dit is Chamonix, waar de hoogste berg van Europa het uitzicht domineert en de omliggende bergen slechts iets onderdoen van de 4800+ meter. Gisteren hebben we een keuze gemaakt om Chamonix over te doen, maar niet datgene dat we daar gedaan hebben een kleine negen maanden geleden.
Dus dit jaar gaan we naar de berg le Brévent aan de overzijde van de Mont Blanc. Ik wil toch weer even mijn overwinning op hoogtes aan de orde stellen. Zoals ik de laatste twee jaar, waar twee jaar geleden ik nog een mondkapje als oogkapje heb gebruikt, heb tentoongesteld. Maar net als vorig jaar, onder ga ik alle hoogteverschillen zonder enige angst en bekijk ik al het moois dat dit gebied te bieden heeft.
Om tot Le Brévent te komen is niet een enkele rit, nee de eerste rit is een standaard kabelbaan rit, die je met zijn tweeën kan ervaren naar Planpraz, 1000 meter hoger dan Chamonix, die via frequent voorkomende ondersteunende palen je naar de top van Pranpraz brengt op 2000 meter hoogte. De volgende stap is veel spectaculairder, maar minder aiguille du midi (die van vorig jaar), want deze brengt ons zonder enige steunpaal van de top van Planpraz naar Le Brévent 500 meter hoger.
En ook dit is voor ons beide appeltje-eitje. Geen probleem, doen we! Maar als ik de cabine uitstap, loop ik direct op een ijzeren rooster, waar je lekker naar benden de diepte in kan kijken. En meteen durf ik meteen bijna geen stap meer te verzetten. Rare jongen, dat brein van mij! Overigens onthoud deze kleine angst van mij, want morgen wordt dit veel interessanter.
En rustig verkennen we deze berg met geweldige uitzichten op de Mont Blanc en Aiguille du midi en dat smaakt voor nu naar meer. We hiken niet, we doen het rustig aan, drinken met het uitzicht op de hoogste berg van Europa een biertje, waarna we onze weg naar beneden terug vinden en rond een uur of half vijf ’s middags ons appartement binnen wandelen om ons voor te bereiden op onze enige echte activiteit van deze dag; de was! Want na zoveel dagen en veel dagen met hitte kan onze kleding wel een verfrissing gebruiken.
Met goed getimede schakeling tussen wastijden en een biertje bij de naast gelegen pub, redden we het om binnen 75 minuten alle bonte was te wassen en de rest van de dag weer als rustdag te gebruiken. Die bestaat uit een paar biertjes en heerlijk Aziatisch fusion te eten bij Mungies. En zo eindigt wederom een heerlijke dag van onze rondreis door Frankrijk.
