Weet je nog dat handig gelegen nabije wijnbarretje, dat bleek niet alleen aan de vooravond van onze nachtrust een last te zijn, maar ook aan het einde terwijl alle vele lege flessen wijn werden gestort in de vuilniswagen. In de tussenliggende periode hebben we prima geslapen, maar het had beter gekund.
Laat ik mezelf geen mietje noemen, het klinkt natuurlijk mooi dat “Experience +1”, maar het betekent gewoon dat ik 1 jaar ouder ben geworden en om exact te zijn 51. Nu is er ooit een zeer gewaarde oudere collega geweest die mij vertelde: “Als je ouder dan 50 bent en wakker wordt met geen pijntjes, dan ben je dood”. Een quote van Mister Harry Thijssen himself en het blijkt vandaag dat dit zo’n ochtend is, dat ik wakker word met een pijnlijke voet. En dat is verre van handig als je mogelijk wel de mooiste hike van deze vakantie wil maken.
Daarom maken we een alternatief plan om deze als eerste uit te voeren; een korte hike relatief in de buurt van. Om te kijken hoe ondersteunend de zolen inderdaad zijn, die blijkbaar, nu ook al, bij deze “Experience +1” horen. En dat lijkt te goed te gaan en zo wandelen we 1 kilometer heen en weer terug naar een meertje, wat omgeven is door de geweldige bergketen, die de Dolomieten heten.
Dat smaakt, gelukkig naar, meer, maar ons eigenlijke doel van deze dag waren de “the three peaks” oftewel de drie pieken en op z’n Italiaans: “le tre cime di lavaredo”. En alle indicatoren staan op rood om dat op dit tijdstip te doen: te druk, geen parkeerplaats meer, files voor de ingang, etc. Maar wij checken Google maps (sorry Apple fans) en het lijkt mee te vallen. Wat bevestigd werd door de rit, die slechts 15 minuten langer duurt dan verwacht en zo parkeren we de auto dicht bij het beginpunt van de hike rondom 2 uur ’s middags.
En dit is niet zo maar een hike, want het uiteindelijke doel, zijn natuurlijk die drie pieken, maar daar ben je niet zo maar bereikt. We weten hoe de hike loopt en je kan die drie pieken niet eerder zien dan een wandeling van 2 kilometer en dan zie je nog maar de zijkant van het drietal.
Maar we besluiten om te beginnen en te kijken hoe ver we komen en de eerste kilometers vielen niet mee, want het was een klim van 200 meter verspreid over die 2 kilometer en dan zie je de rest van het gebied en maar de zijkanten van die drie pieken en ja, dan ga je overleggen; hoe goed is mijn voet, wat willen we zien en het komt er op neer dat we dit gedeelte van deze mooie aardkloot willen ontdekken, zien en voelen. Want geloof me, het gaat voelen worden; we gaan in totaal 10 kilometer wandelen de totale hoogte verschillen zijn 500 meter en het blijkt letterlijk en figuurlijk een adembenemende onderneming te zijn, die ons meer dan 3 uur heeft gekost. Geweldig en zonder twijfel is dit een top dag geworden.
Maar dan zijn we er nog niet, we moeten nog naar huis rijden. Slechts 30 kilometer, maar met alle passen, bergen en haarspeldbochten duurt dat toch meer dan een uur en zo komen we pas tegen zes uur ’s avonds terug bij ons hotel, waar we eerst in ons handig gelegen wijnbarretje een welverdiend biertje nemen. En vervolgens ons hebben opgefrist, wederom een geweldige pizza hebben gegeten bij 5 Torri en de avond hebben afgesloten in de wijnbar en niet al veel te later naar bed zijn gegaan, waar we zijn gaan slapen en geen last meer hebben gehad van die handige bar, omdat we zo moe waren.
Wat een top dag en dat al zo vroeg gedurende deze vakantie.
