De Film: The Alabama Hills
Een filmpje wat jullie nog te goed hadden. Met onze, nog redelijk verse, auto crossen door de Alabama Hills vlakbij Lone Pine, California.
Half acht was het toen we wakker werden, eindelijk een normale tijd. Na de gebruikelijke rituelen, waaronder een matig ontbijt, gingen we rond een uur of 9 op weg naar onze volgende stop Lone Pine.
De eerste 60 mile van onze trip hadden we gisteren al 2 maal gereden, dus daar valt niet zo heel veel over te vertellen. Het verhaal begint dan ook bij Yosemite Valley, dat hadden we gisteren al gezien vanaf Glacier Point. De vallei is denk het meest toeristische stuk van Yosemite Park en het is ook behoorlijk druk, maar dat neemt niet weg dat het er prachtig is. Je hebt hier beter zicht op de diverse watervallen, meren en stroompjes. Mocht je ooit naar dit park willen gaan, doe dat dan in mei of juni, want dat is eigenlijk de enige tijd dat de watervallen zichtbaar zijn. Later in het jaar is het smeltwater op en drogen natuurlijk ook de watervallen op.
Na een te kort uurtje in de vallei, zijn we verder gereden richting de Tioga Pass. Dit jaar is de pas open gegaan op 26 mei, maar dat kan net zo goed een maand later zijn. Gelukkig voor ons, want anders hadden we een paar 100 km om moeten rijden om in Lone Pine te komen en hadden we een prachtige rit moeten missen. We reden door bossen en langs weiden en meren gevormd door smeltwater van ijs uit de bergen. Het mooiste uitzicht hadden op Olmsted Point. Vanaf de parkeerplaats was het nog een kleine wandeling naar een grote rots vanaf waar we een goed uitzicht hadden op de Tenaya Canyon. In de verte zagen we Yosemite valley met de Half Dome vanuit een andere gezichtspunt. En in tegenstelling tot Glacier point, waren we hier ongeveer de enige toeristen, dat maakt het uitzicht nog mooier (zie foto boven aan deze blog).
De volgende stop was een half uurtje verder op bij Tenaya Lake, waar we onze broodjes opaten die we hadden gekocht in Yosemite Valley. Dit meer wordt beschouwd als een van de mooiste meren in de Sierra, en dat waren we het helemaal mee eens.
Na de lunch reden we verder de Tioga Pas af naar de aansluiting met de Interstate 395 South op weg naar onze eindbestemming van vandaag, Lone Pine. De route was wederom prachtig. Links van ons in de verte lag de Sierra Nevade bergketen met als hoogste punt Mount Whitney. Deze berg is met zijn bijna vier en halve km de hoogste berg in de US.
Zo rond vier uur kwamen we aan bij onze motel in Lone Pine, een klein service plaatsje van waaruit veel tochten naar de Sierra Nevada worden genomen. Ons Motel was uitstekend. We konden de auto voor de kamer neer zetten. Omdat het nog redelijk vroeg was besloten we om nog een klein parkje te bezichtigen wat ten westen van Lone Pine ligt, Alabama Hills.
Alamaba Hills is een wonderlijk rotslandschap van een opeenstapeling van van gladde ronde rotsen die miljoenen jaren oud zijn. Water- en winderosie hebben voor de vreemde vormen van de rotsen gezorgd. Het leuke van dit park is dat je er met de auto in kunt rijden en de vele zandwegen leiden langs alle rotsformaties en kun je diep doordringen in het park. We hebben enorm genoten van dit wonderlijk stukje natuur. Zijn met de auto Movie Road ingereden.In de jaren 20 heeft Hollywood dit stukje natuur ontdekt en het als decor gebruikt voor vele westerns met filmsterren als John Wayne en Humphrey Bogart (die ook in ons hotel hebben geslapen). Ook hier waren we ongeveer de enige toeristen zodat je ongehinderd je gang kunt gaan.
Tegen zevenen waren we weer terug in ons hotel. Waarin we ons hebben opgefrist en uit eten zijn gegaan in het restaurantje genaamd Seasons, waar we lekker hebben gegeten voor weinig geld. Daarna zijn we de avond afgesloten in de bar Jakes, waar we tot onze verrassing mochten roken. We hebben ons daar vermaakt met een paar potjes mini curling en een paar flesjes Heineken. Tegen een uur of 12 gingen we pitten.
