We slapen in een heerlijk hotel, het Imlauer Pitter, hier in Salzburg, oftewel Salt Castle, en daar maken we gebruik van. We hadden bij de boeking van het hotel al een ontbijt geboekt en gisteren hebben we besloten dit op de hotelkamer te laten serveren zo’n rond een uur of tien. Waarom? Nou omdat het kan, maar ook toch wel om de hele soepele regels aangaande COVID-19; mondkapjes zijn bijna nergens verplicht en de afstand is een meter, iets wat al voorbij mijn normale comfort-zone ligt.
We hebben maar 1 plan voor vandaag en dat geeft ons de ruimte om na het ontbijt, de een nog wat te laten slapen en de ander zijn controle gevoelens te laten cultiveren met betrekking tot het vervolg van de reis en het weer. Daar later meer over. Ik laat even in het midden, wie wat heeft gedaan.
En zo gebeurt het dat we pas na 1 uur uit de hotelkamer vertrekken om eerst nog even gezellig te lunchen en vervolgens ons te begeven naar het hoogtepunt en hoogste punt van deze stad; Sloss Hohensalzburg. Een van de oudste, grootste en meest intact zijnde kasteel van Europa. Iets waar je alleen kan komen met een van de oudste kabeltrein ter wereld, met gelukkig verrassend nieuwe treincoupe’s. Deze kabeltreinen functioneren vooral dankzij de zwaartekracht en in dit geval moet het een beste hoogte overbruggen. Het zal je dan ook niet verbazen dat we dit niet in Nederland kennen.
Het kasteel is prachtig en zeer goed geconserveerd, omdat het in al haar bestaan slechts 1 keer aangevallen is. Het kasteel wat van de 10e tot de 15e eeuw werd gebouwd fungeerde als residentie van de prins-aartsbisschop van de steeds groter wordende provincie-staat Salzburg. Maar, alhoewel hier wel een mondkapjes plicht is, vinden we het te druk en manoeuvreren we ons zo veilig mogelijk door het immense kasteel zonder te veel van de geschiedenis niet tot ons te nemen, waaronder de vrij unieke en nog volledig intact zijnde vertrekken van de prins-aartsbisschop. Wat ook bijzonder is het uitzicht over de stad en die is echt prachtig met de alpen op de achtergrond en de steeds dreigender lucht.
Eigenlijk waren we verbaast over hoe lekker het weer vandaag nog is geweest, maar daar dreigt snel verandering in te komen (zie de screenshot van de buienradar) en na wat kleine boodschappen gaan we terug naar ons hotel, om ’s middags nog even op de rooftop bar te zitten waar de temperatuur per uur een graad daalt en uiteindelijk besluiten om de hele avond in het hotel te blijven, waar we wederom heerlijk eten, een lekker pilsje drinken en bloggen, terwijl we de regen met bakken uit de lucht zien komen en het restaurant en bar, op dezelfde verdieping als eerder genoemde rooftopbar, spectaculair verlicht wordt door het enorme onweer.
Een uitstekende en relaxte dag hier in Salzburg, Oostenrijk, maar wat we niet eindigen wat we nu moeten doen met het vervolg van onze trip, want die dieprode kleur op de buienradar app is veel groter dan het scherm van onze iPhone 11 Pro, dus we besluiten er door heen te rijden en hopen dat het meevalt en vooral hopen dat de voorspellingen van daar waar we naar toe willen inderdaad bewaarheid wordt.
