De Film: Funeral New Orlean Style
We kennen allemaal de beelden wel. Een band, dansende mensen en dat allemaal omdat ze iemand begraven en zijn of haar leven willen vieren. Misschien niet zo’n hele gekke gedachte.
Ons hotel in New Orleans, Place D’Armes, bevalt erg goed. We zitten op de derde verdieping tegenover de lift. Binnen in de hoge kamer is het zalig koel door de airco die keihard koude lucht de kamer in blaast.
Voor het ontbijt zijn we nog achter de computer gekropen om nog wat aanwijzingen van de opdracht te Googlen. Wat is de oudste plant van de wereld? Staat ie soms in een park in New Orleans? We kwamen er niet uit. We hebben buiten in de besloten tuin van het hotel wel een engel zien hangen aan muurtje voor een palmboom. Zal dat de oplossing dan zijn. Na wat wroeten tussen de planten en niets gevonden te hebben zijn we naar het ontbijtbuffet gelopen en hebben ons ontbijt bij het zwembad genuttigd. En daar zagen we nog een beeld van een engel staan, achter een grote vaaren. Zal daar de oplossing soms verstopt liggen. En ja hoor…. we zagen bij het beeld een plastic zakje met een doosje waarin een geschreven brief zat. Op de brief stond dat deze aanwijzing te makkelijk was, en dat er nog een aanwijzing zou komen. Haha.. hoezo makkelijk… Nou Gerard en Trudy, we zijn benieuwd naar de volgende aanwijzing.
We hadden geen plannen voor vandaag, en na wat foldertjes te hebben bekeken van de alle mogelijke excursies hebben we besloten om zelf wat te gaan lopen door de stad. We moesten nog tandenborstels hebben omdat we onze elektrische in het Hilton in Houston hebben achtergelaten. We poetsen onze tanden al twee dagen met een dezelfde ronde reserve borsteltje. En dat werkt niet echt. Ook wilden we voor Mark, mijn broer, nog op zoek naar een jersey van de New Orleans Saint. De plaatselijke Football ploeg. Op aanwijzingen van de hotelreceptie hebben we een aantal concentraties van winkels bezocht. Vaak binnen in grote malls, dus heerlijk koel. We zijn ook nog even de casino ingelopen en een twintig dollar biljet vergokt in een dappere poging ons vakantiegeld weer terug te winnen. Niet gelukt dus.
Nadat we de tandenborstels en Saints merchandise hadden gevonden en gekocht, zijn we via het Warehouse district van New Orleans weer terug gelopen naar de French Quarter. We weten dat New Orleans een onveilige stad is en dat het niet slim is om je ver buiten French Quarter te begeven. Ondertussen was het tegen tweeën en was onze maag leeg en door de warmte ons lichaamstemperatuur dusdanig opgelopen dat we verkoeling zijn gaan zoeken in het Hard Rock Cafe. Daar hebben we een uurtje lekkere burgers met frieten lopen wegkanen. Prima voedsel. Na nog een uurtje wat door de de oude straatje te hebben geslenterd besloten we om terug te gaan naar het hotel voor een verkoelende duik in het zwembad. Ramon is op de kamer met de blog van gisteren aan de slag gegaan.
‘s Avonds zijn we de stad weer ingegaan het hebben lekker gegeten bij een Italiaan en hebben we een vijftal muziektenten bezocht en geluisterd naar de live optredens van verschillende rock en blues bands. Helemaal prima, een stuk rustiger dan de zaterdagavond, maar nog genoeg vertier om je een paar uur te vermaken.
Ons oordeel over New Orleans: leuke wijk, French Quarter, de rest van de stad hebben we niet gezien en is voor de toerist ook niet echt interessant en veel te gevaarlijk. Als je van uitgaan houdt is het ‘s avonds een dolle boel. En aan twee dagen heb je meer dan genoeg. Morgen laten we de grote stad achter ons en gaan we op weg naar Vicksburg in de Mississippi Delta.
